Το Σάββατο 6 Δεκέμβρη 2008, δολοφονήθηκε εν ψυχρώ ο 15χρονος σύντροφος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, χτυπημένος από μία σφαίρα στο στήθος από όπλο ειδικού φρουρού στα Εξάρχεια.
Αντίθετα με τις δηλώσεις των συνένοχων στη δολοφονία πολιτικών και δημοσιογράφων δεν πρόκειται για «μεμονωμένο περιστατικό» αλλά για έκρηξη της κρατικής καταστολής που συστηματικά και οργανωμένα θέτει στο στόχαστρο τους αντιστεκόμενους, τους εξεγερμένους, τους αναρχικούς-αντιεξουσιαστές.
Είναι το αποκορύφωμα της κρατικής τρομοκρατίας που εκφράζεται με την αναβάθμιση του ρόλου των κατασταλτικών μηχανισμών, τον συνεχή εξοπλισμό τους και την αύξηση των ποσοστών βίας που ασκούν, με το δόγμα της «μηδενικής ανοχής», με την προπαγάνδα εγκληματοποίησης και συκοφάντησης των αγωνιζόμενων. Όλη αυτή η συνθήκη είναι που προετοιμάζει το έδαφος για την ένταση της καταστολής, επιχειρώντας να αποσπάσει συναίνεση, και οπλίζει τα χέρια των ένστολων φονιάδων.
Η δολοφονική βία απέναντι σε εκείνους που αγωνίζονται στοχεύει στην τρομοκράτηση και τον παραδειγματισμό όλων, εκβιάζοντας την υποταγή. Είναι κομμάτι της συνολικής επίθεσης του κράτους και των αφεντικών απέναντι σε ολόκληρη την κοινωνία, για την επιβολή σκληρότερων όρων εκμετάλλευσης και καταπίεσης, για την εμπέδωση του ελέγχου και της καταστολής. Από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια., ως τα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς με τους εκατοντάδες νεκρούς από «εργατικά ατυχήματα» και τις συνθήκες ανέχειας για μεγάλο μέρος του πληθυσμού, από τα ναρκοθετημένα σύνορα, τα πογκρόμ και τις δολοφονίες μεταναστών, τις «αυτοκτονίες» κρατουμένων στις φυλακές και τα αστυνομικά τμήματα ως τις «τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις» στα μπλόκα και την καταστολή τοπικών αντιστάσεων, η δημοκρατία δείχνει τα δόντια της.
Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η δολοφονία ξεσπούν αυθόρμητες πορείες και συγκρούσεις στο κέντρο της Αθήνας, καταλαμβάνεται το Πολυτεχνείο, η ΑΣΟΕΕ και η Νομική και γίνονται επιθέσεις σε κρατικούς-καπιταλιστικούς στόχους σε πολλές περιοχές. Πορείες, συγκεντρώσεις και επιθέσεις εκδηλώνονται στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, το Βόλο, τα Χανιά, το Ηράκλειο, τα Γιάννενα, την Κομοτηνή, και σε αρκετές ακόμα πόλεις. Στην Πατησίων οι συμπλοκές διαρκούν όλη τη νύχτα. Έξω από το πολυτεχνείο τα ΜΑΤ κάνουν χρήση πλαστικών σφαιρών.
Την Κυριακή 7/12 χιλιάδες άνθρωποι πορεύονται προς τη ΓΑΔΑ επιτιθέμενοι στις αστυνομικές διμοιρίες και ακολουθούν πρωτοφανούς έντασης συγκρούσεις στους δρόμους του κέντρου που διαρκούν μέχρι αργά τη νύχτα. Από τα γεγονότα υπάρχουν πολλοί διαδηλωτές τραυματίες και αρκετοί συλληφθέντες.
Συνεχίζουμε την κατάληψη του Πολυτεχνείου που ξεκίνησε το βράδυ του Σαββάτου δημιουργώντας ένα χώρο συνάντησης για κάθε αγωνιζόμενο και ακόμα μία σταθερή εστία αντίστασης μέσα στην πόλη.
Στα οδοφράγματα, στις καταλήψεις των σχολών, στις πορείες και τις συνελεύσεις κρατάμε ζωντανή τη μνήμη του Αλέξανδρου, αλλά και του Μιχάλη Καλτεζά και όλων των συντρόφων που δολοφονήθηκαν από την εξουσία, οξύνοντας τον αγώνα για μια κοινωνία χωρίς αφεντικά και δούλους, χωρίς αστυνομίες, στρατούς, φυλακές και σύνορα.
Οι σφαίρες των ένστολων φονιάδων, οι ξυλοδαρμοί και οι συλλήψεις διαδηλωτών, ο χημικός πόλεμος με ασφυξιογόνα από τον αστυνομικό στρατό, όχι μόνο δεν θα καταφέρουν να επιβάλουν τον τρόμο και την σιωπή αλλά γίνονται οι αιτίες να υψωθούν απέναντι στην κρατική τρομοκρατία οι κραυγές του αγώνα για ελευθερία, να εγκαταλειφθεί ο φόβος, να συναντηθούμε -όλο και περισσότεροι- στους δρόμους της εξέγερσης. Για να ξεχειλίσει η οργή που θα τους πνίξει!
Αντίθετα με τις δηλώσεις των συνένοχων στη δολοφονία πολιτικών και δημοσιογράφων δεν πρόκειται για «μεμονωμένο περιστατικό» αλλά για έκρηξη της κρατικής καταστολής που συστηματικά και οργανωμένα θέτει στο στόχαστρο τους αντιστεκόμενους, τους εξεγερμένους, τους αναρχικούς-αντιεξουσιαστές.
Είναι το αποκορύφωμα της κρατικής τρομοκρατίας που εκφράζεται με την αναβάθμιση του ρόλου των κατασταλτικών μηχανισμών, τον συνεχή εξοπλισμό τους και την αύξηση των ποσοστών βίας που ασκούν, με το δόγμα της «μηδενικής ανοχής», με την προπαγάνδα εγκληματοποίησης και συκοφάντησης των αγωνιζόμενων. Όλη αυτή η συνθήκη είναι που προετοιμάζει το έδαφος για την ένταση της καταστολής, επιχειρώντας να αποσπάσει συναίνεση, και οπλίζει τα χέρια των ένστολων φονιάδων.
Η δολοφονική βία απέναντι σε εκείνους που αγωνίζονται στοχεύει στην τρομοκράτηση και τον παραδειγματισμό όλων, εκβιάζοντας την υποταγή. Είναι κομμάτι της συνολικής επίθεσης του κράτους και των αφεντικών απέναντι σε ολόκληρη την κοινωνία, για την επιβολή σκληρότερων όρων εκμετάλλευσης και καταπίεσης, για την εμπέδωση του ελέγχου και της καταστολής. Από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια., ως τα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς με τους εκατοντάδες νεκρούς από «εργατικά ατυχήματα» και τις συνθήκες ανέχειας για μεγάλο μέρος του πληθυσμού, από τα ναρκοθετημένα σύνορα, τα πογκρόμ και τις δολοφονίες μεταναστών, τις «αυτοκτονίες» κρατουμένων στις φυλακές και τα αστυνομικά τμήματα ως τις «τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις» στα μπλόκα και την καταστολή τοπικών αντιστάσεων, η δημοκρατία δείχνει τα δόντια της.
Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η δολοφονία ξεσπούν αυθόρμητες πορείες και συγκρούσεις στο κέντρο της Αθήνας, καταλαμβάνεται το Πολυτεχνείο, η ΑΣΟΕΕ και η Νομική και γίνονται επιθέσεις σε κρατικούς-καπιταλιστικούς στόχους σε πολλές περιοχές. Πορείες, συγκεντρώσεις και επιθέσεις εκδηλώνονται στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, το Βόλο, τα Χανιά, το Ηράκλειο, τα Γιάννενα, την Κομοτηνή, και σε αρκετές ακόμα πόλεις. Στην Πατησίων οι συμπλοκές διαρκούν όλη τη νύχτα. Έξω από το πολυτεχνείο τα ΜΑΤ κάνουν χρήση πλαστικών σφαιρών.
Την Κυριακή 7/12 χιλιάδες άνθρωποι πορεύονται προς τη ΓΑΔΑ επιτιθέμενοι στις αστυνομικές διμοιρίες και ακολουθούν πρωτοφανούς έντασης συγκρούσεις στους δρόμους του κέντρου που διαρκούν μέχρι αργά τη νύχτα. Από τα γεγονότα υπάρχουν πολλοί διαδηλωτές τραυματίες και αρκετοί συλληφθέντες.
Συνεχίζουμε την κατάληψη του Πολυτεχνείου που ξεκίνησε το βράδυ του Σαββάτου δημιουργώντας ένα χώρο συνάντησης για κάθε αγωνιζόμενο και ακόμα μία σταθερή εστία αντίστασης μέσα στην πόλη.
Στα οδοφράγματα, στις καταλήψεις των σχολών, στις πορείες και τις συνελεύσεις κρατάμε ζωντανή τη μνήμη του Αλέξανδρου, αλλά και του Μιχάλη Καλτεζά και όλων των συντρόφων που δολοφονήθηκαν από την εξουσία, οξύνοντας τον αγώνα για μια κοινωνία χωρίς αφεντικά και δούλους, χωρίς αστυνομίες, στρατούς, φυλακές και σύνορα.
Οι σφαίρες των ένστολων φονιάδων, οι ξυλοδαρμοί και οι συλλήψεις διαδηλωτών, ο χημικός πόλεμος με ασφυξιογόνα από τον αστυνομικό στρατό, όχι μόνο δεν θα καταφέρουν να επιβάλουν τον τρόμο και την σιωπή αλλά γίνονται οι αιτίες να υψωθούν απέναντι στην κρατική τρομοκρατία οι κραυγές του αγώνα για ελευθερία, να εγκαταλειφθεί ο φόβος, να συναντηθούμε -όλο και περισσότεροι- στους δρόμους της εξέγερσης. Για να ξεχειλίσει η οργή που θα τους πνίξει!
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (6-7/12/08)
Στέλνουμε την αλληλεγγύη μας σε όλους και όλες που καταλαμβάνουν σχολές, διαδηλώνουν και συγκρούονται με τους κρατικούς δολοφόνους, σε όλη τη χώρα.
Κατάληψη Πολυτεχνείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου