Είμαστε εδώ. Και οι λέξεις είναι πραγματικές. Είμαστε. Γιατί το
νιώθουμε. Γιατί νιώθουμε τη ζεστασιά της ζωής. Και τη φωνή της
ελευθερίας να μας φωνάζει από μακριά. Αλλά πιο κοντά από ποτέ.
Γιατί έχουμε σπάσει τα δεσμά που κουβαλάγαμε στα μυαλά μας. Και τώρα
βλέπουμε μόνο μπροστά. Βλέπουμε ένα μαύρο δρόμο γεμάτο από κίνδυνο.
Αλλά επιθυμούμε και μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε. Όντας υπεύθυνοι
για τις επιτυχίες και για τα λάθη μας.
Γιατί κανείς δεν ελέγχει τα βήματά μας. Τα βήματά μας… Γιατί δεν
είμαστε ολομόναχοι πια. Γιατί χτίζουμε με το διπλανό και με τη διπλανή
μας αυτά που αποφασίζουμε. Αυτά που επιθυμούμε. Τελείωσαν τα «πρέπει».
Τώρα κάνουμε. Καταστρέφαμε. Και καταστρέφουμε. Και δημιουργούμε. Στο
ένα χέρι ποιήματα. Στο άλλο μολότοφ.
Και είναι δύσκολος ο δρόμος. Το είπαμε. Αλλά είναι ο δικός μας
δρόμος. Το θέλουμε. Και δεν έχει επιστροφή. Η κανονικότητα που ζούσαμε
έχει εξαφανιστεί. Γιατί δεν θα βλέπουμε τη μιζέρια της κανονικότητας
με τα ίδια μάτια. Έχουμε δει τα πράγματα από την άλλη πλευρά και αυτό
δεν πάει χαμένο. Δε γίνεται.
Πλέον τους φόβους μας τους κάνουμε κάτι άλλο. Κάτι δημιουργικό με το
να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Δε γελάμε με ηλίθια αστεία. Με
ηλίθιες φάτσες στην T.V. Γελάμε με το γέλιο-γόνο καπνό της ελευθερίας.
SATIJEROS's X CREW
ΑΣΟΕΕ DIVISION
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου