Το βράδυ του Σαββάτου 6/12 μπάτσος-ειδικός φρουρός πυροβόλησε εν ψυχρώ στα Εξάρχεια τον 15χρονο Αλέξη Γρηγορόπουλο. Αυτό το γεγονός μιλάει από μόνο του όπως κι οι πράξεις αντίστασης κι εξέγερσης που εξαπλώθηκαν γρήγορα από το ίδιο βράδυ στην Αθήνα και σε όλη την χώρα.
Η συγκεκριμένη κρατική δολοφονία ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι στην καθημερινή βία και τρομοκρατία που δέχονται όλο και πιο έντονα το τελευταίο διάστημα μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας, μέσω των μαζικών απολύσεων, της οικονομικής εξαθλίωσης, της αστυνομοκρατίας, της ψυχολογικής τρομοκρατίας που εξαπολύουν τα δελτία των 8.
Η συγκεκριμένη κρατική δολοφονία δεν ήταν επίσης ένα μεμονωμένο περιστατικό. Όσοι-ες διατηρούνε στοιχειώδη κοινωνική μνήμη δεν ξεχνάνε ούτε την δολοφονία του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά τον Νοέμβριο του 1985 από τον μπάτσο Μελίστα, ούτε τις πιο πρόσφατες δολοφονίες του 23χρονου Ηρακλή Μαραγκάκη από ειδικό φρουρό στο Ηράκλειο Κρήτης, της 43χρονης Μαρίας Κουλούρη στην αγωνιζόμενη Λευκίμμη, ούτε άλλωστε τους δολοφονημένους αγωνιστές από το καθεστώς της δημοκρατίας (Κουμής, Κανελλοπούλου, Τσιρώνης, Τεμπονέρας κ.α.). Δεν ξεχνάνε επίσης την γενικότερη δολοφονική πολιτική του κράτους και του κεφαλαίου. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα «εργατικά ατυχήματα» - καθημερινές δολοφονίες στα εργασιακά κάτεργα, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την μαζική εξόντωση εργατών στο Πέραμα τον Ιούλιο, τις καθημερινές δολοφονίες και ξυλοδαρμούς αναρίθμητων ανώνυμων μεταναστών από τα σύνορα του ελληνικού κράτους μέχρι τα αστυνομικά κρατητήρια, όπως και τις δολοφονίες των κρατουμένων στα κολαστήρια της δημοκρατίας.
Η συγκεκριμένη κρατική δολοφονία τέλος παίρνει την απάντηση που της αναλογεί… Στους δρόμους των πόλεων που φλέγονται από χιλιάδες νεολαίους, εργαζόμενους, άνεργους και μετανάστες που συγκρούονται με τις μονάδες καταστολής και επιτίθονται στους ναούς της κατανάλωσης, στους νόμιμους ληστές που βρίσκονται στις τράπεζες, στους νόμιμους δολοφόνους που βρίσκονται στα αστυνομικά τμήματα.
Κι ενώ ο αγώνας εξαπλώνεται κοινωνικά με κατοίκους να πετάνε γλάστρες στους μπάτσους, μετανάστες να συγκρούονται στις γειτονιές τους με τα ΜΑΤ, μαθητές να καταλαμβάνουν τα σχολεία τους και να ξεχύνονται και να συγκρούονται στους δρόμους, τα ΜΜΕ απονοηματοδοτούν τις συγκρούσεις από τα γενικότερα κοινωνικά-ταξικά τους χαρακτηριστικά. Ενώ από την μια εκφράζουν τα «κροκοδείλια δάκρυα τους» για την δολοφονία, από την άλλη προσπαθούν να στρέψουν την κοινωνία ενάντια στους αγωνιζόμενους, παρουσιάζοντας τις επιθέσεις σε μεγαλοκαταστήματα και πολυεθνικές ως «ακραίες αντιδράσεις» που βλάπτουν το κοινωνικό σύνολο.
Όπως λοιπόν δεν αντιμετωπίζουμε την εν ψυχρώ δολοφονία ως μεμονωμένο περιστατικό κρατικής βίας, έτσι και δεν στρεφόμαστε απλά ενάντια στην «κακιά δεξιά» αλλά ενάντια σε όλες τις κυβερνήσεις και συνολικότερα ενάντια στο εκμεταλλευτικό και καταπιεστικό καθεστώς της αστικής δημοκρατίας. Γι’ αυτό δεν ζητάμε καμία παραίτηση υπουργών και κυβέρνησης, ούτε περιμένουμε οποιαδήποτε θεσμική δικαίωση για την δολοφονία. Δεν υπάρχει δικαίωση για μια δολοφονία, για καμιά κρατική δολοφονία. Υπάρχει μόνο η εξάπλωση της οργής, η όξυνση των απαντήσεων που δίνονται στους δρόμους, η επιθυμία μας η κοινωνική-ταξική οργή να στραφεί συνολικά και ανατρεπτικά ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα και τις εξουσιαστικές σχέσεις, πάνω στις οποίες δομείται η καταπιεστική πραγματικότητα που όλοι αντιλαμβανόμαστε.
Ως ένα κομμάτι της κοινωνικής-ταξικής σύγκρουσης η Κατάληψη ΑΣΟΕΕ αποτελεί έναν ανοιχτό χώρο για ενημέρωση και συνδιαμόρφωση συλλογικών δράσεων στους δρόμους. Ταυτόχρονα κρίνουμε ως σημαντική την κατάληψη πανεπιστημιακών ιδρυμάτων ως ένα χώρο αναδιοργάνωσης και αυτοοργάνωσης των δυνάμεων μας απέναντι στην κρατική καταστολή έτσι ώστε σε αυτόν τον αγώνα που έχει ξεσπάσει να μην μείνει κανένας μόνος του απέναντι στο κράτος. Γι’ αυτόν τον λόγο η Κατάληψη ΑΣΟΕΕ παραμένει ανοιχτή και καλεί σε συνέλευση την Δευτέρα 8/12 στις 20:00.
-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΙΑΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ
-ΚΑΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ
-ΟΣΟ ΠEΡΝΟΥΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ
ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ
Δεν έχουμε πει ακόμα την τελευταία μας λέξη, αυτές οι νύχτες είναι του Αλέξη.
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΑΣΟΕΕ 08/12/08
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ
1ST ANNOUNCEMENT OF THE OCCUPATION OF THE UNIVERSITY OF ECONOMICS AND BUSINESS
The night of Saturday the 6th of December, a cop shot in cold blood Alexis Grigoropoulos, 15 years old, in Exarchia, Athens. This incident speaks by itself, as well as the actions of resistance and revolt which spread quickly all over the city of Athens and throughout the whole country from the same night.
This particular state murder was the end of the line concerning the everyday violence and terror which are being suffered increasingly by big parts of the society, through the massive dismissals, the economic penury, the police power, the psychological terror that is being delivered by the news of 8.
Moreover, this particular state murder wasn’t a single episode. Those who retain the essential social memory never forget neither the assassination of the 15-years-old Michalis Kaltezas in November of 1985 by the cop Melistas, nor the more recent assassinations of 23-years-old Iraklis Maragakis by a cop in Iraklio, Crete, of 43-years-old Maria Koulouri in the resistant village of Lefkimmi, nor the assassinated by the regime of democracy activists (Koumis, Kanellopoulou, Tsironis, Temponeras and more others). Also, we don’t forget the generalized assassinating politics of the state and the capital. Indicatively we report the “labor accidents” – daily murders in the working camps, with the most recent of those being the massive slaughter of workers in Perama, in July, the daily assassinations and beatings of nameless immigrants from the borders of the greek state to the police holding pens, as well as the murders of prisoners in the infernos of democracy.
Finally, this particular state murder takes the appropriate respond… On the city streets which are burning by thousands of youths, workers, unemployed and immigrants who clash with the forces of suppression and attack the temples of consumption, the legal robbers in the banks, the legal murderers inside the police departments.
While the struggle is expanding socially with the citizens throwing flower-pots to the cops, immigrants conflicting with the riot police in their neighborhoods, students occupying their schools and diffusing and clashing on the streets, the media pulling off the meaning of the clashes from their general social-class characteristics. Whilst on one had the media express their “crocodile tears” for the murder, on the other hand they are trying to shift the society against the revolts, presenting the attacks to malls and multinational companies as “extreme reactions” which harm the body politic.
As we don’t regard the cold blooded murder as a single event of state violence, we also don’t just turn against the “mean right-wing party” but against all governments and against the overall manipulative and repressive regime of civil democracy. That’s why in no way we don’t ask for any minister or governmental resignation, and we don’t expect any institutional justification concerning the murder. There is no justification for a murder, neither for a state murder. There only exists the expansion of rage, the intensification of the responses which are given on the streets, our will to shift totally and subversively the social-class rage against the capitalistic system and the power relations, upon which the suppressive reality we all apprehend is constructed.
As a piece of the social-class conflict the occupied University of Economics and Business constitutes an open space for briefing and co-formation of collective action on the streets. At the same time we consider as very important the occupation of academic institutions as spaces of rearrangement and self-organization of our forces toward the state repression, so that no one will stay on his/her own in the struggle that has been burst out against the state. For this reason, the Occupation of the University of Economics and Business stays open and calls for an assembly on Monday 12/08 at 20:00.
- SOLIDARITY TO THE CAPTIVES OF THE CLASHING EVENTS OF THE LAST DAYS
- NO STATE MURDER WILL REMAIN UNANSWERED
- AS THE YEARS PASS BY THE HATE GROWS UP:
COPS PIGS MURDERERS
We haven’t said our last word yet, these are the nights of Alexis.
The assembly of the occupation of the university of economics and business 08/12/08
katalipsiasoee.blogspot.com
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΑ ΙΣΠΑΝΙΚΑ
La noche del sábado 6/12 un policía (guardia especial) disparó a sangre fría a Alexis Grigoropoulos de 15 años , en Echarjia (Atenas). Este hecho habla por sí solo, como también los actos de resistencia y revuelta que se extendieron rápidamente esa misma noche en Atenas y en todo el país.Este asesinato estatal en concreto es la gota que desbordó el vaso en la violencia y el terrorismo de cada día que sufre cada vez más dureza en los últimos tiempos gran parte de la sociedad, a través de despidos masivos , la degradación económica, el estado policial, el terrorismo psicológico que divulgan las noticias de las ocho.Este asesinato estatal en concreto no era un caso aislado. Los que tienen un mínimo de memoria colectiva no olvidan ni el asesinato del Mijalis Kaltezas de 15 años en noviembre de 1985 a manos del policía Melista, ni los asesinatos más recientes de Hraklis Maragakis de 23 años por un guardia en Iraklio (Creta), de Maria Koulouri de 43 años en Leukimi, ni tampoco los luchadores asesinados por el régimen democrático ( Kumis, Kanelopulu, Tsironis, Temponeras etc) . Tampoco olvidamos la política asesina en general del estado y del capital. Ponemos como ejemplo «accidentes de trabajo», asesinatos diarios en las galeras de trabajo, con el ejemplo más reciente del exterminio masivo de trabajadores en Perama en julio, los asesinatos y palizas diarios a incontables inmigrantes anónimos desde las fronteras del estado griego hasta los calabozos de la policía, así como los asesinatos de los detenidos en las salas de torturas de la democracia. Este asesinato estatal en concreto al final recibe la respuesta que les corresponde… En las calles de las ciudades que arden a manos de miles de jóvenes, de trabajadores, de parados e inmigrantes que se enfrentan a las unidades de represión y atacan los templos del consumo, a los ladrones legales que se encuentran en los bancos, a los asesinos legales que se encuentran en los cuarteles de la policía.Y mientras la lucha se extiende entre la sociedad con los ciudadanos que tiran macetas a los policías, inmigrantes que se enfrentan a la policía antidisturbios en sus barrios, estudiantes que ocupan sus escuelas y que salen y se enfrentan a las calles, los medios de comunicación que cambian el significado de los enfrentamientos que en realidad tienen un carácter social y clasista. Mientras que por una parte muestran sus lagrimas de cocodrilo por el asesinato, por otra intentan volver a la sociedad en contra de los luchadores, presentando los ataques contra los grandes almacenes y multinacionales como reacciones extremas que perjudican al conjunto de la sociedad.Así como no aceptamos este asesinato a sangre fría como un caso aislado de violencia estatal, tampoco nos volvemos en contra de la «mala derecha» sencillamente, sino en contra de todos los gobiernos y en conjunto en contra del régimen explotador y represor de la democracia burguesa. Por eso no pedimos ninguna dimisión de ministros ni del gobierno ni tampoco esperamos ninguna justificación institucional por el asesinato. No existe justificación por un asesinato, por ningún asesinato estatal. Existe solo la difusión de la rabia, la agudización de las respuestas que se dan en las calles, nuestro deseo de que la rabia socio-clasista se vuelva total y subversivamente en contra del sistema capitalista y las relaciones del poder, sombre las cuales se construye la realidad represiva de la que todos nos damos cuenta.Como parte del enfrentamiento socio-clasista la ocupación de la facultad de económicas (ASOEE) representa un espacio abierto para la información y la configuración en común del conjunto de las actividades en las calles. Al mismo tiempo creemos que es importante la ocupación de las fundaciones universitarias como un lugar de reorganización y autogestión de nuestras fuerzas frente a la represión estatal para que en esta lucha que ha desatado no quede nadie solo ante el estado.
-Solidaridad a los detenidos en los enfrentamientos de los últimos días .-Que ningún asesinato estatal quede sin respuesta-Con el paso de los años el odio aumenta policías cerdos asesinos.
Todavía no hemos dicho la última palabra, estas noches son de Alexis
Asamblea de la ocupación de la facultad de económicas 08/12/08
italian translation
Primo annuncio dell’ occupazione dell’ Universita di Economia e Commercio
Sabato passato, il 6 Dicembre, un sbirro ha sparato direttamente a un giovanotto de 15 anni alla vicinanza d’ Exarchia a Atene. L’ incidente parla da solo, come fanno anche le azioni di resistenza e ribellione che se sono diffusi immediatamente in tutta la citta, ma anche nel paese intero.
Quest’ assassinio particolare non e che la goccia che ha fatto spandersi il bicchiere. Una gran parte della societa e vittima della violenza continua e del terrorismo odierno che hanno cresciuto signifacativamente durante il periodo ultimo (lincenziamenti in gran quantita, poverta, autorita eccessiva della polizia, terrorismo psicologico provocato dalle notizie televisive delle 8 della sera).
Quest’ assassinio statale non e un’ incidente unico. Quelli che hanno una memoria minima sui temi sociali non dimenticano l’ assassinio de Michalis Kaltezas (aveva anche lui 15 anni) in 1985 da un poliziotto –su nome e Melista-, neanche gli assassini piu recenti di Heracles Maragakis –aveva 23 anni- da un guardia speciale a Creta, de Maria Koulouri –aveva 43 anni- a Corfu, dei lottatori assassinati dal regime democratico (Koumis, Kanellopoulou, Tsironis, Teboneras etc). Non dimentichiamo neanche la politica generale dello stato e del capitale che assassina. Menzionamo per esempio gli « incidenti di lavoro »- cioe assassini odierni ai « carceri di lavoro ». L’ incidente piu recente si tratta della sterminazione dei lavoratori a Perama (Atene) in Luglio, degli assassini odierni de immigranti che entrano dalle frontiere greche nel paese, dei posti di detenzione e degli assassini dei catturati negli inferni dello stato.
Pero ora si da la risposta idonea...Sulle strade delle citta che se bruciano, la gioventu, i lavoratori, i disoccupati e gli immigranti affrontano le forze d’ oppressione. Attaccano i luoghi « sacri » del consumo e gli assassini legitimi.
La lotta se diffonde nella societa. Vediamo citadini che lanciano pietre agli sbirri, immigranti che affrontano i carabinieri, scolari che occupano scuole e prendono le strade. I mass media cercano di nascondere il senso reale della lotta e di privarla dai sui caracteristici sociali. Da una parte fingono di « versare lacrime » per l’ assassinio e dall’ altra parte influenzano la societa contro i combattenti. Presentano gli assalti ai grandi negozi e ai multinazionali come « reazione estrema », nociva per la societa.
Noi invece non vediamo quest’ assassinio come un incidente de violenza statale unico. Percio le nostre azioni non se indirizzano contro la « destra cattiva » ma contro tutti i governi e il regime democratico. Non vogliamo nessuna dimissione de ministri del govierno. Non aspettiamo niente dallo stato. Non esiste che la diffusione della rabbia, le risposte che si dano sulle strade, la nostra volonta che la rabbia se diriga contro il sistema capitalista e le relazioni autoritari, delle quali dipende la realita oppressiva che tutti viviamo.
L’ occupazione dell’ Universita di Economia e Commercio si tratta di uno spazzio aperto per informarsi e participare in azioni collettive. Fa parte de la lotta. Secondo noi l’ occupazione degli Universita e importante perche cosi esiste uno spazzio di autogestione dove si puo reorganizzarsi contro l’ oppressione dello stato. Nessun non e da solo in questa lotta contro lo stato. La nostra occupazione e aperta e se realizano assemblee ogni sera alle 8.
Solidarieta ai catturati degli ultimi giorni
Che nessun’ assassinio statale non reste senza risposta
L’ odio aumenta fascisti, assassini, carabinieri
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου