Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Επιστολή των φίλων του Αλέξη στα ΜΜΕ..._eng.sp.

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ. ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ.

Δεν είμαστε τρομοκράτες, «κουκουλοφόροι», «γνωστοί-άγνωστοι».

ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ.
Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι....

Κάνουμε όνειρα - μη σκοτώνετε τα όνειρά μας.
Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ. Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.
Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο για τη «βιτρίνα», παχύνατε, καραφλιάσατε.
ΞΕΧΑΣΑΤΕ.

Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε. Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε, να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους. ΜΑΤΑΙΑ.

Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι, έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και
περιμένετε τη μέρα που θα πεθάνετε.

Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε, δεν δημιουργείτε.
Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.
ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ, ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ

Πού είναι οι γονείς;
Πού είναι οι καλλιτέχνες;
Γιατί δε βγαίνουν έξω:

ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Υ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα.ΕΜΕΙΣ κλαίμε κι από μόνοι μας.


LETTER FROM ALEXIS' FRIENDS TO THE MEDIA

We want a better world. Help us.

We are not terrorists, “people with masks”, the “known-unknown”.

WE ARE YOUR CHILDREN. These known-unknown… We have dreams – don’t
kill our dreams. We have impetus – don’t stop our impetus.

REMEMBER. One day you were also young. Now, you chase money, you care only
for the "cover", you got fat, you got bald, YOU FORGOT.

We were waiting for your support. We were waiting for you to care, to make
us, for once, proud. IN VAIN.

You live fake lives, you have bowed your heads and you are waiting for
the day you will die. You don’t imagine, you don’t fall in love, you don’t create. You only sell and buy.
MATERIALS EVERYWHERE, NO LOVE,
NO TRUTH.

Where are the parents?
Where are the artists? Why don’t they step outside?

HELP US
THE CHILDREN

P.S.: Don't throw anymore teargases, WE cry by ourselves.

spanish translation

CARTA DE LOS AMIGOS DE ALEXIS A LOS MEDIOS DE COMUNICACIÓN

QUEREMOS UN MUNDO MEJOR.
AYUDADNOS.
No somos terroristas,
"encapuchados",
"conocidos-desconocidos".
SOMOS VUESTROS HIJXS.
Esos, los conocidos-desconocidos...
Soñamos-
no mateis nuestros sueños.
Hemos cogido impulso,
no pareis nuestro impulso.
ACORDAOS.
En algún momento también vosotros fuisteis jóvenes.
Ahora perseguís el dinero,
os importa sólo el "escaparate",
habeis engordado, y os habeis vuelto calvos...
HABEIS OLVIDADO.
Esperábamos que nos apoyáseis.
Esperábamos que os interesáseis,
Que no hicieseispor una vez
sentir orgullosos.
EN VANO.
Vivís vidas de mentira,
habeis agachado la cabeza,
os habeis bajado los pantalones y
esperais el día de vuestra muerte.
No tenéis fantasía, no os enamorais,
no creais.
Sólo vendéis y compráis.
MATERIA POR TODOS LADOS, AMOR EN NINGUNO.
VERDAD EN NINGÚN SITIO.
¿Dónde están los padres?
¿Dónde están los artistas?
¿Porqué no salen fuera?
AYUDADNOS.
LXS NIÑXS.

P.S.: No nos arrojéis más lacrimógenos.
NOSOTROS lloramos sin más.

Δεν υπάρχουν σχόλια: