Ειμαι 33 ετών.. Στην ηλικία 18 -25 ανηκα και εγω στον αντιεξουσιαστικό χώρο και μετείχα ενεργά στον αγώνα ενάντια σε αυτό το σύστημα , σε αυτούς τουε ανθρώπους η πιο σωστά... ενάντια σε αυτούς τους βρυκόλακες που πινουν καθε μερα την ζωή μας , που αφανίζουν τα ονειρα μας.. που μας κατηγοριοποιούν , που δεν θελουν να δεχτούν το αυτονόητο... οτι όλοι δηλαδή ειμαστε άνθρωποι ισοι... ίσοι μα διαφορετικοί...
Καποια στιγμή αποχώρησα όχι γιατί διαφωνούσα με τις πρακτικές του κινήματος ( κάθε άλλο) , αφου ετσι και αλλιως στα μαζικά κινήματα ειναι φυσικό και θεμιτό να υπάρχουν διαφορετικες αντιλήψεις ως προς την πρακτική που πρεπει να ακολουθειται... Αποχώρησα γιατί πίστευα βαθειά ( και ακόμα το πιστευω ως εναν βαθμό) ότι η ουσιαστικότερη επανάσταση που μπορει να κανει καποιος ειναι να αλλάξει τον εαυτό του προς το καλύτερο... Να αποκτησει (αν δεν διαθετει) συνείδηση.. πολιτική, οικολογική,κοινωνική... μα πάνω απο όλλα να αγαπήσει τον ιδιο τον ανθρωπο...
....Πως όμως ο ανθρωπος εκεινος που γεννηθηκε νεκρός μεσα σε αυτο το συστημα θα καταφερει να ερθει στην ζωη? Πως ο γεννημένος,μαγαλωμενος,γαλουχημενος στην αδιαφορία θα μπορεσει να να αποκτησει αντίληψη? Ειναι τελικά (και) αυτος "εχθρός"? Η πρέπει να προσπαθησουν εκείνοι που έχουν επίγνωση της καταστασης να τον βοηθησουν να ξυπνησει και ετσι να προστεθει αλλος ενας στον αγώνα εναντια σε κρατος-κομματα-κεφαλαιο..? Το ερώτημα μου δεν ειναι ρητορικό.. πραγματικά δεν ξερω αν αυτον τον ανθρωπο πρέπει να τον πολεμήσω , να τον λυπηθώ ή να προσπαθησω να τον ξυπνήσω.. και απο την αλλη.. αυτό το "να προσπαθησω να τον ξυπνήσω" δεν ακουγεται (δεν ειναι) λίγο ελιτίστικο? Διοτι μην ξεχναμε ότι ναι μεν όλοι οι ανθρωποι ειναι προικισμένοι με νού,νόηση και -θελω να πιστευω- συναίσθημα αλλα δεν είναι όλοι προικισμένοι με μόρφωση- ουτε καν κοινωνικη-......Θα ηθελα πραγματικά την τοποθετηση σας πάνω σε αυτη μου την σκεψη....
τελειώνοντας θα ηθελα να πώ..
ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ Η "ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ" ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΔΙΝΕΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ....
ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ Η "ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ" ΕΙΝΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΕΠΙΔΙΩΞΗ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΕΥΤΥΧΙΑ"....
ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ Η "ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ" ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ....
ΤΟΤΕ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ "ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ" ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΞΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ , ΕΙΝΑΙ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ...
στο κατω κατω... οι μόνες "παραπλευρες" απώλειες στην μαχη που δινουν οι αντιεξουσιαστες ειναι υλικά αγαθά... ενω οι "παραπλευρες " απώλειες προερχομενες απο το κρατος ειναι ανθρωπινες ζωες....
ΟΧΙ "συνεχίστε παιδιά"... αλλα ΑΣ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ...!!!
Υ.Γ. Τα ΜΜΕ αφου ειδαν ότι ο πολύς κόσμος δεν τσίμπησε με το παραμύθι των "βανδαλισμων" και του "πλιατσικου" το γυρισαν και απεδωσαν το "πλιατσικο" σε αλλοδαπούς λαθρομετανάστες...Φυσικά! Το κοινωνικό ρευμα ειναι αδυνατον να αντιστραφει πιά..... ας κερδίσουν τουλάχιστον φόβο και έχθρα για τους μεταναστες απο αυτη την ιστορια..!!
Υ.Γ. Οι συντηρητικοι , δεξιοί γονεις μου για πρωτη φορα στην ζωη τους αποφασισαν να απέχουν απο τις επόμενες εκλογές και για πρωτη φορά καναν σκέψεις που έκαναν όταν ήταν μικρά παιδιά και έφηβοι... Κρίμα μονο ρε γαμώτο που επρεπε να πεθάνει ένα παιδί για λειτουργήσει ως ξυπνητήρι στην αποχαυνωμένη κοινωνία μας...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Αναθεώρησε λίγο την αποψη περι προικισμένων και μη ανθρώπων και θα βρεις τους δρόμους της φωτιάς(μεταφορικα) που απελευθερώνουν, θα βρεις αυτο το βαθια ανθρώπινο που ενώνει εκατομμύρια ζωές στον πλανήτη, αυτο το βαθιά ανθρώπινο που θα σε φέρει σε αντιπαράθεση(ισως και μεχρι θανατου) με καποιους απο τους γύρω σου. Η μαγιά(ή μαγεία) της ζωής φίλε μου!!
Ενας 36χρονος βιολογικα
kala auto pou les gia tous goneis sou nomizw isxyei gia pollous goneis kai einai poly krima pou gia na to katalavei kaneis auto eprepe na pethanei kapoios.
Thelw na prosthesw, pws i tileorasi kai oxi mono kapoia kanalia alla ola ta kanalia ftaine pou den katevainoun kai alloi anthrwpoi stous dromous kai stis katalipseis(kai na tis episkeftoun kai na tis kanoun).Gnwrizw atoma ta opoia fovountai na katevoun sto kentro mono kai mono gt akoune oti ginontai epeisodia.Eimai yper tis enimerwsis apo to internet kai pistevw oti arketoi anthrwpoi pistevoun to idio.Otan loipon i tileorasi stamatisei na einai to simantikotero meso gia na mathainei kaneis tis eidiseis, kati to opoio stis ilikies 35 mexri den kserw 70-80 einai standart,tote mporei na stamatisei na kapelwnetai opoiadipote aneksartiti drasi kai to megalytero meros twn tiletheatwn na to pistevei.Auto pou piustevw pws einai pragmatika simantiko na symveieinai o tiletheatis na stamatisei na diamartyretai siwpila apo ton kanape tou giati prepei apoktisei tin periergeia na zisei apo konta auto pou simvainei
"Διοτι μην ξεχναμε ότι ναι μεν όλοι οι ανθρωποι ειναι προικισμένοι με νού,νόηση και -θελω να πιστευω- συναίσθημα αλλα δεν είναι όλοι προικισμένοι με μόρφωση- ουτε καν κοινωνικη-"
Καταρχήν πρέπει να αποσαφηνίσουμε το νόημα της λέξης μόρφωση. Η μόρφωση, προέρχεται από τη μορφή και αυτό ακριβώς δίνει -ή προσπαθεί να δώσει- το σύστημα, μέσω των μηχανισμών του (εκπαίδευση, marketing, εργασία κλπ.), στα μέλη του.
(Προσωπική εκτίμηση: οι ανθρώποι των ηλικιών 15-35, στους οποίους απευθυνόμαστε άμεσα, είναι στην πλειοψηφία τους κοινωνικά αναλφάβητοι ή κοινωνικά μονόπλευρα δασκαλεμένοι)
Η μόρφωση που έχει ένας άνθρωπος εξαρτάται, πιστεύω σε μεγάλο βαθμό και τουλάχιστον για τα πρώτα χρόνια της ζωής του, από τη συμπεριφορά και τις επιδιώξεις που έχει η κοινωνική τάξη στην οποία ανήκει ο πρώτος θεσμός στον οποίο συμμετέχει: (συνήθως) η οικογένεια.
Το παραπάνω, βέβαια, δεν είναι ντετερμινιστικό. Δε γεννήθηκε κανείς αναρχικός/κομμουνιστής, ούτε όλοι μεγάλωσαν σε πολιτικοποιημένες οικογένειες, ούτε κανείς μας πήγε σε σχολείο που επιβραβεύεται ιδιαιτέρως η κριτική σκέψη.
Ζώντας σε μία κοινωνία αντιθέσεων (όπως όλες οι καπιταλιστικές κοινωνίες), υπάρχουν πολλά ερεθίσματα, για να αποκτηθεί η απαραίτητη (και ικανή για κοινωνικές αλλαγές) κοινωνική μόρφωση. Όταν, όμως, δεν είσαι αρκετά ευαισθητοποιημένος ή -κυρίως- συντρέχουν άλλοι λόγοι για να μην ασχοληθείς με τις αντιθέσεις του συστήματος (βλ. φοιτητής, καριέρα, καταναλωτισμός), χρειάζεσαι ένα μεγαλύτερο ερέθισμα ή ένα έναυσμα.
Ο trigger happy φρουρός, πυροδοτώντας τη σκανδάλη του και δολοφονώντας, πυροδότησε και ένα έναυσμα.
Πρέπει να φτάσουμε σε αυτό το σημείο για να έχουμε ευαισθητοποιημένους πολίτες και όχι αποχαυνωμένους υπηκόους; Και τώρα ξαφνικά συνειδητοποίησαν όλοι που βρίσκονται; Όταν δολοφονούνται μετανάστες και φυλακισμένοι; (αυτά είναι δικά μου ερωτήματα-οργής, που δεν είναι ρητορικά).
Η έλλειψη αμφισβήτησης και κριτικής σκέψης, η προώθηση του προτύπου ομοιόστασης ονείρων και πράξεων για τους νέους, είναι θέματα τα οποία, πιστεύω ιδιαιτέρως, ο α/α χώρος τα έχει αναδείξει και τα έχει στηλιτεύσει.
Όσο η κοινωνική αναμόχλευση συνεχίζεται, η αλληλεγγύη και η αυτοοργάνωση εξαπλώνεται, πέρα από τις καταλήψεις, σε πανεπιστημιακούς χώρους, σε χώρους δουλειάς κ.ο.κ, μπορούμε να 'μαστε αισιόδοξοι, όταν κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να 'ρθουμε σε ρήξη με το υπάρχον κοινωνικό-πολιτικό-οικονομικό κατεστημένο της δολοφονίας και εξαγοράς ονείρων, ιδεών, συνειδήσεων και -πάνω απ' όλα- ανθρώπων.
(Ελπίζω να βγαίνει άκρη από αυτά που έγραψα)
-Ένας, σαφώς μικρότερος, σύντροφος.
Δημοσίευση σχολίου