Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008
Μέσα απ' του καθένα την πανέμορφη ιδιαιτερότητα...
Μη με σταματας. Ονειρευομαι.
Ζησαμε σκυμμένοι αιώνες αδικίας.
Αιώνες μοναξιάς.Τωρα μη. Μη με σταματάς.
Τώρα κι εδώ για παντα και παντου.
Ονειρεύομαι την Ελευθερια.
Μέσα απ του καθένα την πανέμορφη ιδιαιτερότητα
ν΄ αποκαταστήσουμε του Σύμπαντος την αρμονία.
Ας παίξουμε.
Η γνώση είναι χαρά.
Δεν είναι επιστράτευση απ΄τα σχολεία.
Ονειρεύομαι γιατί αγαπώ.
Μεγάλα όνειρα στον ουρανό.
Εργάτες με δικά τους εργοστάσια συμβάλλουν στην παγκόσμια σοκολατοποιία.
Ονειρεύομαι γιατί ΞΕΡΩ κσι ΜΠΟΡΩ.
Οι τράπεζες γεννάνε τους "ληστες".
Οι φυλακές τους "τρομοκράτες".
Η μοναξιά τους "απροσάρμοστους".Τ
ο προϊόν την "ανάγκη"
τα σύνορα τους στρατούς.
Όλα η ιδιοχτησία.
Βία γεννάει Βία.
Μη τώρα.
Μη με σταματάς.
Είναι τώρα ν΄αποκαταστήσουμε
του ηθικού δικαίου την υπέρτατη πράξη.
Να κάνουμε ποίημα τη Ζωή.
Και τη Ζωή πράξη.
Είναι ένα όνειρο που μπορώ μπορώ μπορώ
Σ΄ΑΓΑΠΩ και δεν με σταματας
δεν ονειρεύομαι.
Ζω.
Απλώνω τα χερια στον Έρωτα
στην αλληλεγγύη
στην Ελευθερία.
Όσες φορές χρειαστεί κι απ΄την αρχή.
Υπερασπίζομαι την ΑΝΑΡΧΙΑ.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ,Νοεμβρης 1983.
παιδια ειμαστε μαζι σας μεχρι το τελος
INSIDE OF EACH ONE'S PERFECT SPECIALNESS
Do not stop me. I am dreaming.
We lived stooped centuries of inequality
Centuries of loneliness. Not now. Do not stop me.
Now I am here forever and everywhere
I am dreaming Freedom
Inside of each one's perfect specialness
let's reform the harmony of the Universe
Let's play
Knowledge is joy.
It is not a conscription from the schools.
I am dreaming because I love
Big dreams in the sky.
Labourers with their own factories contribute
in the global chocolatery
I am dreaming because I KNOW and I CAN
Banks bring thieves
Prisons the "terrorists"
Loneliness the unadjusted
Commodity the "need"
Boarders the armies
Everything the property
Violence brings violence
Not now
Do not stop me
It is time to reform
the supreme act of moral justice
To make poem the life
and the life an act
It is a dream which I CAN I CAN I CAN
I love you and you don't stop me
I am not draming
I Live
I Lay my hands on Love
In solidarity
In Freedom
As many times as necessairy from the start
I defend Anarchy
Katerina Gogou, November 1983
(We are with you, until the end)
----
(Ένα ακόμα ποίημα που λάβαμε μέσω mail)
Λειβαδίτης - Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος\
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι
για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις
τα χείλη σου θα ματώσουν απ' τις φωνές.
Το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες
μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου θα΄ ναι μια πετριά
στα τζάμια των πολεμοκάπηλων.
Κάθε χειρονομία σου θα΄ ναι
για να γκρεμίζει την αδικία.
Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,
ούτε στιγμή να ξεχαστείς.
Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.
Μια στιγμή αν ξεχαστείς,
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται
στη δίνη του πολέμου,
έτσι και σταματήσεις
για μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα
θα γίνουν στάχτη απ΄ τις φωτιές.
Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις
για να ζήσουν οι άλλοι.
Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι
ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι
μπρος στα ντουφέκια!
Ζησαμε σκυμμένοι αιώνες αδικίας.
Αιώνες μοναξιάς.Τωρα μη. Μη με σταματάς.
Τώρα κι εδώ για παντα και παντου.
Ονειρεύομαι την Ελευθερια.
Μέσα απ του καθένα την πανέμορφη ιδιαιτερότητα
ν΄ αποκαταστήσουμε του Σύμπαντος την αρμονία.
Ας παίξουμε.
Η γνώση είναι χαρά.
Δεν είναι επιστράτευση απ΄τα σχολεία.
Ονειρεύομαι γιατί αγαπώ.
Μεγάλα όνειρα στον ουρανό.
Εργάτες με δικά τους εργοστάσια συμβάλλουν στην παγκόσμια σοκολατοποιία.
Ονειρεύομαι γιατί ΞΕΡΩ κσι ΜΠΟΡΩ.
Οι τράπεζες γεννάνε τους "ληστες".
Οι φυλακές τους "τρομοκράτες".
Η μοναξιά τους "απροσάρμοστους".Τ
ο προϊόν την "ανάγκη"
τα σύνορα τους στρατούς.
Όλα η ιδιοχτησία.
Βία γεννάει Βία.
Μη τώρα.
Μη με σταματάς.
Είναι τώρα ν΄αποκαταστήσουμε
του ηθικού δικαίου την υπέρτατη πράξη.
Να κάνουμε ποίημα τη Ζωή.
Και τη Ζωή πράξη.
Είναι ένα όνειρο που μπορώ μπορώ μπορώ
Σ΄ΑΓΑΠΩ και δεν με σταματας
δεν ονειρεύομαι.
Ζω.
Απλώνω τα χερια στον Έρωτα
στην αλληλεγγύη
στην Ελευθερία.
Όσες φορές χρειαστεί κι απ΄την αρχή.
Υπερασπίζομαι την ΑΝΑΡΧΙΑ.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ,Νοεμβρης 1983.
παιδια ειμαστε μαζι σας μεχρι το τελος
INSIDE OF EACH ONE'S PERFECT SPECIALNESS
Do not stop me. I am dreaming.
We lived stooped centuries of inequality
Centuries of loneliness. Not now. Do not stop me.
Now I am here forever and everywhere
I am dreaming Freedom
Inside of each one's perfect specialness
let's reform the harmony of the Universe
Let's play
Knowledge is joy.
It is not a conscription from the schools.
I am dreaming because I love
Big dreams in the sky.
Labourers with their own factories contribute
in the global chocolatery
I am dreaming because I KNOW and I CAN
Banks bring thieves
Prisons the "terrorists"
Loneliness the unadjusted
Commodity the "need"
Boarders the armies
Everything the property
Violence brings violence
Not now
Do not stop me
It is time to reform
the supreme act of moral justice
To make poem the life
and the life an act
It is a dream which I CAN I CAN I CAN
I love you and you don't stop me
I am not draming
I Live
I Lay my hands on Love
In solidarity
In Freedom
As many times as necessairy from the start
I defend Anarchy
Katerina Gogou, November 1983
(We are with you, until the end)
----
(Ένα ακόμα ποίημα που λάβαμε μέσω mail)
Λειβαδίτης - Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος\
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι
για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις
τα χείλη σου θα ματώσουν απ' τις φωνές.
Το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες
μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου θα΄ ναι μια πετριά
στα τζάμια των πολεμοκάπηλων.
Κάθε χειρονομία σου θα΄ ναι
για να γκρεμίζει την αδικία.
Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,
ούτε στιγμή να ξεχαστείς.
Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.
Μια στιγμή αν ξεχαστείς,
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται
στη δίνη του πολέμου,
έτσι και σταματήσεις
για μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα
θα γίνουν στάχτη απ΄ τις φωτιές.
Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις
για να ζήσουν οι άλλοι.
Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι
ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι
μπρος στα ντουφέκια!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
auto to keimeno einai apla uperoxo.. :]
etC na sunexisoume ton agwna..to thema einai na doume an uparxei tlk orizontas..kai an tha vgei kati mesa apo ola auta..pisteuw kai elpizw pws tha kataferoume na allaksoume ta dedomena :)
Δημοσίευση σχολίου