Επιστολή Πρύτανη ΑΣΟΕΕ προς τα μέλη του Πανεπιστημίου
Σχετικά με τα τελευταία γεγονότα και την κατάληψη της ΑΣΟΕΕ!
Αγαπητά μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας,
Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά!
Νιώθω την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σας αφενός μεν για να σας στείλω τις ευχές μου για το νέο έτος, αφετέρου δε, για να σας μεταφέρω μερικές σκέψεις μου σχετικά με τα πρόσφατα γεγονότα, τη σημασία τους, αλλά και την περαιτέρω πορεία μας.
Όλοι μας ζήσαμε πολύ δύσκολες μέρες τον περασμένο μήνα. Είναι γεγονός ότι τα πρόσφατα βίαια και μεγάλης διάρκειας επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας αλλά και σε όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, με αφορμή τον τραγικό χαμό του 15χρονου Αλέξη στα Εξάρχεια, ανέδειξαν σημαντικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, που πρέπει να μελετηθούν σοβαρά. Ταυτόχρονα όμως, και πέρα από τις υλικές ζημιές που προκάλεσαν στο ΟΠΑ και σε άλλα ΑΕΙ, οδήγησαν σε διακοπή όλων των διοικητικών, εκπαιδευτικών και ερευνητικών δραστηριοτήτων του Ιδρύματός μας επί 2,5 εβδομάδες, συμβάλλοντας έτσι στην περαιτέρω απαξίωση του ελληνικού δημόσιου Πανεπιστημίου, και πλήττοντας καίρια την αυτοτέλειά του. Δυστυχώς, ο κίνδυνος νέων επεισοδίων δεν έχει εκλείψει. Είναι λοιπόν απαραίτητο να δούμε τι κάναμε και ιδιαίτερα τι πρέπει να κάνουμε στο μέλλον.
Καθ’ όλη την διάρκεια της πρόσφατης κατάληψης, εγώ προσωπικά και οι δύο Αντιπρυτάνεις, είχαμε ως κύρια κριτήρια των ενεργειών μας την προστασία της ασφάλειας όλων των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας του ΟΠΑ (φοιτητών, υπαλλήλων και καθηγητών), την προστασία της περιουσίας του Ιδρύματος που είναι περιουσία του ελληνικού λαού, αλλά και την προστασία της ζωής των ανθρώπων που βρίσκονταν μέσα στο κτίριο του ΟΠΑ, μεταξύ των οποίων υπήρχαν και πολλά παιδιά. (Χαρακτηριστικά μου αναφέρθηκε από υπάλληλο του ΟΠΑ, ο οποίος κυκλοφόρησε στο κτίριο, ότι υπήρχαν παιδιά που “έπαιζαν κρυφτό”).
Οποιαδήποτε επέμβαση της αστυνομίας για τη λήξη της κατάληψης, μέσα στο κλίμα έντασης και οργής που επικρατούσε τότε, θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέα θύματα. Η απώλεια μιας δεύτερης ζωής κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας επέμβασης, θα είχε επιπτώσεις εκρηκτικές και ανεξέλεγκτες και για το Ίδρυμά μας για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά και για την κοινωνία. Αλλά και ο κίνδυνος σημαντικών καταστροφών, σε περίπτωση επέμβασης, ήταν μεγάλος και ορατός, δεδομένου ότι σχεδόν ολόκληρο το ΟΠΑ (διοικητικές υπηρεσίες, αμφιθέατρα, βιβλιοθήκη, τεχνολογική υποδομή, κλπ) στεγάζεται σε ένα κτίριο.
Ήμουν, λοιπόν, βάσει των ανωτέρω, αποφασιστικά αντίθετος σε οποιαδήποτε σκέψη άρσης του ασύλου και επέμβασης της αστυνομίας. Με την άποψή μου αυτή συντάχθηκε ολόκληρη η Σύγκλητος του ΟΠΑ στην έκτακτη συνεδρίασή της που πραγματοποιήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2008, εκτός του κεντρικού κτιρίου. Νομίζω ότι η απόφαση αυτή ήταν η βέλτιστη με δεδομένες τις επικρατούσες συνθήκες. Λίγες μέρες μετά, στις 24 Δεκεμβρίου, η κατάληψη έληξε.
Από την αποτίμηση των καταστροφών σε κτίριο και εξοπλισμό, η οποία έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, διαπιστώθηκε ότι, εκτός μεμονωμένων περιπτώσεων, οι καταστροφές ήταν περιορισμένες, σε ορισμένα μόνο σημεία και σχετικά εύκολα επισκευάσιμες. Οι εργασίες που πραγματοποιήθηκαν το Σαββατοκύριακο 27-28 Δεκεμβρίου, μας επέτρεψαν να βρεθούμε σχεδόν στην προ της κατάληψης κατάσταση.
Ενδεικτικά αναφέρω ότι, όπως προέκυψε από τη συνάντηση που είχαμε με τις διοικητικές υπηρεσίες στις 30 Δεκεμβρίου, στις τέσσερις Γραμματείες της Πτέρυγας Αντωνιάδου που διερρήχθησαν, οι απώλειες σε εξοπλισμό ήταν μικρές και έχει προγραμματισθεί η αποκατάστασή τους, οι ζημιές στο δίκτυο υπολογιστών έχουν ως επι το πλείστον επισκευασθεί, οι γραμμένοι τοίχοι έχουν ήδη βαφεί και ολόκληρο το κτίριο έχει σχολαστικά καθαριστεί. Με εξαίρεση τις καταστροφές που υπέστη ένα ερευνητικό εργαστήριο, των οποίων η αποτίμηση δεν έχει ολοκληρωθεί, οι ζημιές που έγιναν κατά τη διάρκεια της κατάληψης, ήταν περιορισμένες. Πολύτιμες και αναντικατάστατες οντότητες για το Πανεπιστήμιο -όπως τα αρχεία εργαζομένων, τα αρχεία φοιτητών, η συλλογή των βιβλίων και περιοδικών, καθώς και η τεχνολογική υποδομή του ΟΠΑ-, η καταστροφή των οποίων θα είχε εξαιρετικά αρνητική επίδραση στην περαιτέρω λειτουργία του, παρέμειναν άθικτα. Η μελλοντική διασφάλισή τους όμως μας προβληματίζει έντονα και είμαστε ήδη σε φάση υλοποίησης ενός μεγάλου προγράμματος περαιτέρω θωράκισης του κτιρίου.
Ας προσπαθήσουμε όμως να ξεφύγουμε προς στιγμή από τον μικρόκοσμό μας, αυτόν του Πανεπιστημίου, και να αναλογισθούμε τη γενικότερη κατάσταση της κοινωνίας μας. Τα πρόσφατα γεγονότα έδειξαν ότι στην ελληνική κοινωνία υπάρχουν σοβαρά προβλήματα σε θεσμούς και αξίες. Η Δικαιοσύνη, η Υγεία και η Παιδεία, οι τρεις βασικοί πυλώνες κάθε πολιτισμένου κράτους, αντιμετωπίζονται με ιδιαίτερο σκεπτικισμό από τους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι δεν έχουν εμπιστοσύνη ούτε στους ίδιους τους τρόπους με τους οποίους οι θεσμοί λειτουργούν, ούτε βέβαια στους φορείς που είναι υπεύθυνοι για τη διασφάλιση της λειτουργίας τους. Οι συχνές σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης δείχνουν τη σχεδόν πλήρη απαξίωση θεσμών και παραδοσιακών αξιών της κοινωνίας από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Είναι φανερό ότι χρειάζονται σημαντικές αλλαγές προκειμένου να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη του Έλληνα πολίτη στους θεσμούς. Η κοινωνία μας απαιτείται να αποκαταστήσει τις πραγματικές αξίες, να μπορεί να θεσπίζει αλλά και να εφαρμόζει σωστούς νόμους, να γίνει και πάλι δημιουργική, ώστε να εξασφαλίζει πραγματική ανάπτυξη σε υγιείς βάσεις, που θα προσφέρει όραμα και ελπίδα στους νέους.
Σε τέτοιες περιόδους κρίσης και ανάγκης αλλαγών στην κοινωνία, οι πολίτες προσδοκούν προτάσεις και λύσεις από φορείς ή πρόσωπα που θα τους πείσουν ότι έχουν τη θέληση και τις ικανότητες να τους βγάλουν από τη κρίση και να υλοποιήσουν τις απαραίτητες αλλαγές προς τη σωστή κατεύθυνση. Οι φορείς που θα αναλάβουν τον ηγετικό αυτό ρόλο πρέπει να διαθέτουν: όραμα και αίσθηση αποστολής, σταθερότητα απόψεων, ψυχραιμία στη διαχείριση των κρίσεων, κατανόηση των διαφορετικών αναγκών ομάδων που συνυπάρχουν στο ίδιο περιβάλλον, σωστή αξιολόγηση και επιλογή προτάσεων, αποτελεσματικότητα στην εφαρμογή μεθόδων για την αντιμετώπιση προβλημάτων.
Είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι το ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο μπορεί να αναλάβει έναν τέτοιο ρόλο. Εμείς ως ακαδημαϊκοί δάσκαλοι, υπεύθυνοι για την διαπαιδαγώγηση και τη μόρφωση της ελληνικής νεολαίας, σε συνεργασία με ολόκληρη την πανεπιστημιακή κοινότητα, μπορούμε να συμβάλουμε αποφασιστικά προς αυτήν την κατεύθυνση. Πιστεύω ότι πρέπει να κινηθούμε σε δύο άξονες:
α) Συσπείρωση της πανεπιστημιακής κοινότητας για την προστασία του ΟΠΑ, και
β) Άνοιγμα στην κοινωνία για μεγαλύτερη κοινωνική προσφορά του ΟΠΑ.
Συσπείρωση και Προστασία του ΟΠΑ
Είναι γεγονός ότι σε περιόδους κινδύνων ή δυσκολιών, μια κοινότητα συσπειρώνεται προκειμένου να μπορέσει να αντεπεξέλθει αποτελεσματικά στις δυσκολίες και τους κινδύνους που αντιμετωπίζει. Το ΟΠΑ διανύει μια τέτοια περίοδο και είναι επιτακτική η ανάγκη να συσπειρωθούμε ακόμα περισσότερο. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το σπίτι μας, το ΟΠΑ, αλλά και γενικότερα η ελληνική δημόσια παιδεία βρίσκονται σε κίνδυνο και είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να βοηθήσουμε. Ιδιαίτερη ευθύνη βαρύνει το φοιτητικό κίνημα και τις φοιτητικές νεολαίες. Οι φοιτητικές παρατάξεις πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι όποιες μορφές κινητοποίησης δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται ως άλλοθι από κανέναν, και ιδιαίτερα από εξω-πανεπιστημιακά στοιχεία, και να εμποδίζουν την εύρυθμη λειτουργία των Πανεπιστημίων. Όπως έγραψα και σε επιστολή μου προς τα μέλη της Συγκλήτου, “κλειστό και μη λειτουργούν δημόσιο Πανεπιστήμιο σημαίνει κατασπατάληση των χρημάτων του ελληνικού λαού που το πληρώνει με μοναδικό σκοπό την μόρφωση των παιδιών του. Σημαίνει επίσης αναστολή όλων εκείνων των διαδικασιών παιδείας που εξασφαλίζουν την ισότητα των ευκαιριών και την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων”. Ο φοιτητικός Σύλλογος, συσπειρωμένος, οφείλει να ανταποκριθεί σε αυτές τις δύσκολες στιγμές με ενότητα και να περιφρουρήσει το Πανεπιστήμιο αποτελεσματικά. Τη Δευτέρα 5 Ιανουαρίου οι Πρυτανικές Αρχές έχουμε καλέσει όλες τις φοιτητικές παρατάξεις για το θέμα αυτό και θέλω να ελπίζω ότι όλοι θα ανταποκριθούν θετικά.
Άνοιγμα στην κοινωνία και κοινωνικό έργο
Η κοινωνική κρίση συμβαδίζει απόλυτα με τη διεθνή οικονομική κρίση. Το ΟΠΑ μπορεί να διαδραματίσει μοναδικό ρόλο σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία: α) προσφέροντας σεμινάρια σε ανέργους ή επαγγελματίες και αυξάνοντας έτσι τις προοπτικές τους για απασχόληση, β) οργανώνοντας ημερίδες για διαφόρους κλάδους της οικονομίας και προτείνοντας συγκεκριμένες λύσεις, γ) αναπτύσσοντας και παρέχοντας τεχνολογικά εργαλεία για βελτίωση της παραγωγικότητας, δ) προσφέροντας συμβουλευτικές υπηρεσίες προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις και παρέχοντάς τους τεχνική βοήθεια στους δύσκολους αυτούς καιρούς. Με αυτούς, ή με όποιον άλλο τρόπο μπορεί ο καθένας από μας να προτείνει, είναι ανάγκη να βγούμε λίγο από τον ακαδημαϊκό μας κόσμο και να βοηθήσουμε στην επίλυση των πραγματικών προβλημάτων της οικονομίας και της Ελληνικής κοινωνίας. Κινούμενος προς αυτήν την κατεύθυνση, βρίσκομαι ήδη σε συνεννόηση με εξωτερικούς συλλογικούς φορείς για την ανάπτυξη σχετικών συνεργασιών, ενώ μέσα στις πρώτες μέρες του νέου έτους πρόκειται να οριστεί επιτροπή από μέλη του Πανεπιστημίου μας για τον συντονισμό αυτού του έργου.
Θεωρώ ότι οι παραπάνω δύο άξονες δράσης όχι μόνο θα αναβαθμίσουν το ΟΠΑ, αλλά μπορούν και να συμβάλουν ουσιαστικά στη βελτίωση των συνθηκών στο Πανεπιστήμιο και την κοινωνία. Ως Πρυτανικές Αρχές του ΟΠΑ, είμαστε αποφασισμένοι να εργαστούμε για να συσπειρώσουμε τα μέλη ΔΕΠ αλλά και όλα τα άλλα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας του Ιδρύματος, ώστε το Πανεπιστήμιό μας να είναι μεταξύ των πρώτων που θα ανταποκριθούν στην ανάγκη για αλλαγές στη ελληνική κοινωνία.
Ελπίζω όλοι να ανταποκριθείτε θετικά στην πρόσκλησή μου αυτή.
Σας εύχομαι Καλή Χρονιά, υγεία σε σας και τις οικογένειές σας, επιτυχία στην επίτευξη των στόχων σας και ελπίζω ο νέος χρόνος να μας βρει όλους περισσότερο ήρεμους και αποτελεσματικούς στην αποστολή μας για ένα καλύτερο Πανεπιστήμιο.
Ο Πρύτανης
Καθηγητής Γρηγόριος Πραστάκος
Και μια απάντηση από "τα παιδιά που παίζανε κρυφτό..."
Αντισταθείτε
σ'αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει : καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σ'αυτόν που γύρισε πάλι
και λέει : Δόξα σοι ο Θεός.
Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρία εισαγωγαί - εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χαιρετάει απ' την εξέδρα ώρες
ατέλειωτες τις παρελάσεις
σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε πάλι σ' όλους αυτούς που λέγονται
μεγάλοι
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ' όλα τ' ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ' όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακίες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις
απο γραφιάδες και δειλούς για το σοφό
αρχηγό τους.
Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών
και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη
διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ' αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ' όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ αντισταθείτε.
Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την
Ελευθερία.
Μ. Κατσαρός, Κατά Σαδδουκαίων, 1953
Και για την αντιγραφή
το τρίτο μάτι της κατάληψης
Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009
Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008
Hackers Against Oppression
Hackers Against Oppression have called for Electronic Civil Disobedience in Solidarity with Greek Anarchists on Wednesday Dec 31, the final day of December. December is the month in which Alexandros Grigoropoulos, a 15-year-old Anarchist, was murdered in cold blood by Greek Police. It is also the month that will forever be remembered by all those who struggle. Minutes after his murder, thousands of Greek residents took to the streets as did thousands around the world. Even liberal groups have called for the resignation of the Greek government. The streets were taken back for the people, police buildings were firebombed, and banks were turned into empty charred-out boxes. This entire time, the Greek government has been fighting and oppressing people with guns, tear gas, and the media. It's time that we take them down.
We will be attacking the websites of...
To a thousand more Decembers of resistance!
We will be attacking the websites of...
To a thousand more Decembers of resistance!
Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008
Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ 24/12 - ΕΠΟΜΕΝΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ 27/12
Κλειδώνοντας την καγκελόπορτα της ΑΣΟΕΕ στις 3:30μμ σήμερα, στην οποία τόσα ζήσαμε, δημιουργήσαμε, διοργανώσαμε και συνωμοτήσαμε για 18 ημέρες, οι παρευρισκόμενοι σύντροφοι και συντρόφισσες κατευθυνθήκαμε στην πορεία που ήταν καλεσμένη στο Μοναστηράκι στις 4:00μμ, από τη συνέλευση για την αλληλεγγύη στους διωκόμενους και προφυλακισμένους της εξεγέρσης που είχε καλεστεί την περασμένη Κυριακή στην κατειλημμένη ΓΣΕΕ.
Στην πορεία συμμετείχαν πάνω από 1000 άνθρωποι και διέσχισε παραμονή χριστουγέννων όλη την Ερμού, διακόπτοντας το shopping. Πέρα από τα πολλά γνωστά συνθήματα, η ατμόσφαιρα δονήθηκε συχνά από το "αφήσατε τα δάση να καούν για πλάκα και τώρα φυλάτε το δέντρο του μαλάκα".
Οι μπάτσοι ήταν παντελώς αποδιοργανωμένοι και σε καμία περίπτωση δεν είχαν τον έλεγχο της κατάστασης. Επιλογή του πλήθους και μόνο ήταν να μην εκδηλωθούν επιθέσεις σήμερα. Στο Σύνταγμα η πορεία αφού διασκέδασε με τις διμοιρίες που περιφρουρούσαν την πλατεία και το δέντρο έστριψε στην Μητροπόλεως και επέστρεψε ξανά στο Μοναστηράκι.
Στο δρόμο της επιστροφής, σε κάθετο στενό, υπήρχε παράρτημα του υπουργείου εσωτερικών. Οι γελοίοι είχαν βγάλει τις πινακίδες, είχαν σβήσει τα φώτα, είχαν κλείσει τις πόρτες και είχαν αφαιρέσει την αστυνομική φρούρηση. Ένας μόνο με πολιτικά, που καθόταν σε έναν γκισέ γεμάτο χριστουγιεννάτικες κάρτες και έκανε τον αδιάφορο. Δεν μας έκανε κέφι να τους το κάνουμε λαμπόγιαλο, σπάσαμε με μια κλωτσιά απλώς την πόρτα τον φτύσαμε και τον γελοιοποιήσαμε και φύγαμε.
Επόμενο ραντεβού το Σάββατο 27/12, 4:00μμ, στο Πολυτεχνείο για τη δημιουργία ανοιχτής συνέλευσης αλληλεγγύης στους διωκόμενους και προφυλακισμένους της εξέγερσης.
Στην πορεία συμμετείχαν πάνω από 1000 άνθρωποι και διέσχισε παραμονή χριστουγέννων όλη την Ερμού, διακόπτοντας το shopping. Πέρα από τα πολλά γνωστά συνθήματα, η ατμόσφαιρα δονήθηκε συχνά από το "αφήσατε τα δάση να καούν για πλάκα και τώρα φυλάτε το δέντρο του μαλάκα".
Οι μπάτσοι ήταν παντελώς αποδιοργανωμένοι και σε καμία περίπτωση δεν είχαν τον έλεγχο της κατάστασης. Επιλογή του πλήθους και μόνο ήταν να μην εκδηλωθούν επιθέσεις σήμερα. Στο Σύνταγμα η πορεία αφού διασκέδασε με τις διμοιρίες που περιφρουρούσαν την πλατεία και το δέντρο έστριψε στην Μητροπόλεως και επέστρεψε ξανά στο Μοναστηράκι.
Στο δρόμο της επιστροφής, σε κάθετο στενό, υπήρχε παράρτημα του υπουργείου εσωτερικών. Οι γελοίοι είχαν βγάλει τις πινακίδες, είχαν σβήσει τα φώτα, είχαν κλείσει τις πόρτες και είχαν αφαιρέσει την αστυνομική φρούρηση. Ένας μόνο με πολιτικά, που καθόταν σε έναν γκισέ γεμάτο χριστουγιεννάτικες κάρτες και έκανε τον αδιάφορο. Δεν μας έκανε κέφι να τους το κάνουμε λαμπόγιαλο, σπάσαμε με μια κλωτσιά απλώς την πόρτα τον φτύσαμε και τον γελοιοποιήσαμε και φύγαμε.
Επόμενο ραντεβού το Σάββατο 27/12, 4:00μμ, στο Πολυτεχνείο για τη δημιουργία ανοιχτής συνέλευσης αλληλεγγύης στους διωκόμενους και προφυλακισμένους της εξέγερσης.
Κατάληψη ΑΣΟΕΕ: ΤΕΛΟΣ.Μόλις αποχωρήσαμε από το κτίριο. Διαρκές ανοιχτό ραντεβού στους δρόμους…
Η συμφωνία της Βάρκιζας έσπασε.
Έχουμε ξανά εμφύλιο.
Οι νεολαίοι, οι εκμεταλλευόμενοι, οι αποκλεισμένοι, οι μετανάστες, οι αμετανόητοι ρομαντικοί και διασαλευτές της Τάξης…
Απέναντι στους γδάρτες ονείρων, τους ανθρωποδιοικητές, τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά, τους μπάτσους, τους δικαστές, τους εισαγγελείς, τους δεσμοφύλακες, τους έμμισθους κονδυλοφόρους και τηλεοπτικούς προασπιστές του συστήματος.
15 ημέρες κοινωνικής εξέγερσης.
Πορείες, καταλήψεις, συγκρούσεις, επιθέσεις, απαλλοτριώσεις, σαμποτάζ, συντροφικότητα.
Τα χριστούγεννα φέτος αναβάλλονται λόγω εξέγερσης…
Δράσεις αλληλεγγύης, επίθεσης και ρήξης σε πολλές περιοχές της Ευρώπης και παγκόσμια.
Από το Παρίσι μέχρι τη Μελβούρνη, από τη Μαδρίτη μέχρι τη Νέα Υόρκη, από το Αμβούργο μέχρι το Μέξικο Σίτυ, από τη Μόσχα μέχρι την Ισταμπούλ.
Ο μεταδοτικός ιός της κοινωνικής ανταρσίας…
24 Δεκέμβρη 2008.
Οι τάσεις επιστροφής στην κανονικότητα ενδυναμώνονται.
Η κοινωνική δυναμική στους δρόμους εμφανίζει σημάδια αποκλιμάκωσης.
Η υπόσχεση όμως που ανταλλάξαμε στους δρόμους της οργής και της δημιουργικότητας ισχύει…
Όλα συνεχίζονται.
Οι διωκόμενοι κι οι προφυλακισμένοι δεν είναι μόνοι τους.
Εξεγερμένο και το νέο έτος!
Διαρκές ανοιχτό ραντεβού στους δρόμους…
ΥΓ. Καλούμε κι εμείς με τη σειρά μας στην συζήτηση για μια ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στους διωκόμενους το Σάββατο 27 Δεκέμβρη στις 4μμ στο Πολυτεχνείο.
από το Βόλο...
Φίλοι, με χαρά βλέπουμε να συνεχίζονται στην Αθήνα οι κινητοποιήσεις, προς άρνηση της "εορταστικής ατμόσφαιρας" που προμοτάρουν τα μίντια. Δυστυχώς, στο Βόλο, τώρα που έφυγαν οι φοιτητές, οι καταλήψεις άδειασαν και η κανονικότητα πλησιάζει εφιαλτικά.....ευτυχώς μια ομάδα γνωστών "ταραξιών" σώζει την παρτίδα.
Προκειμένου να κρατήσουμε ζεστό το κλίμα της εξέγερσης στη συνείδηση του κόσμου, οργανώσαμε το περασμένο Σάββατο (20/12) μια σύντομη παρέμβαση κατά την έναρξη του φεστιβάλ χοροθεάτρου του δήμου Βόλου. Πριν από την εναρκτήρια παράσταση, συγκεντρωθήκαμε τέσσερα άτομα στο δημοτικό θέατρο, όπου στήσαμε ένα πανό ("Οι μπάτσοι στοχεύουν στο ψαχνό, τα ΜΜΕ στο μυαλό") και μοιράσαμε φυλλάδια σε όλους μέσα κι έξω από το θέατρο (διαβάστε το κείμενο στο τέλος).
Η δράση μας ήταν μια προσωπική και απολύτως ανεξάρτητη πρωτοβουλία που απευθυνόταν σε μια μερίδα Βολιωτών (όχι νέων) που δε συμμετέχουν ενεργά στις κινητοποιήσεις, χωρίς όμως να έχουν αναγκαστικά αρνητική γνώμη γι΄αυτές. Στόχος μας ήταν να τους ευαισθητοποίησουμε, να αναδείξουμε το δίκιο των εξεγερμένων (αποφεύγοντας φράσεις-κλισέ που ενεργοποιούν τις άμυνές των "νοικοκυρέων") και να ενημερώσουμε για εναλλακτικές πηγές πληροφόρησης. Η παρέμβαση ήταν πευχημένη. Μοιράστηκαν 200 φυλλάδια (σε όλους όσους βρέθηκαν εκεί) και δημιουργήσαμε αρκετό θόρυβο και συζητήσεις.... μάλιστα πολλοί μας έλεγαν: "Μπράβο παιδιά, καλά τα λέτε, έτσι είναι".
Κάνουμε πρόταση-έκκληση σε όσους βρίσκονται στην επαρχία να μην επαναπαυτούν αυτές τις μέρες. Στη βράση κολλάει το σίδερο. Αν "κρυώσει" το κίνημα τώρα, θα έιναι πολύ δύσκολο να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος μετά. Είναι πολύ εύκολο να οργανωθούν απλές και στοχευμένες δράσεις (ιδιαίτερα τέτοιες μέρες που εύκολα βρίσκει κανείς πλήθος συγκεντρωμένο). Εμείς σκεφθήκαμε την ιδέα μόλις το προηγούμενο βράδυ, γράψαμε το κείμενο (αν βαριέστε, στο ιντερνέτ παίζουν πολλά ωραία κείμενα), το τυπώσαμε και μαζί με 2 φίλους ακόμη μοιράσαμε τα αντίτυπα μέσα σε μισή ώρα. Αφιερώσαμε λίγες ώρες και κάποια ευρώ, αλλά τουλάχιστον 200 άτομα (και οι φίλοι τους) διάβασαν την άποψή μας και συμβάλαμε έτσι στην κατάσταση με το δικό μας τρόπο.
Σίγουρα, έχετε πρωτότυπες ιδέες......μην μένετε όμως μόνο στο επίπεδο της αμπελοφιλοσοφίας......δράστε!
Είναι γλυκιά, γλυκιά η ξάπλα στο sofa!
Να το κείμενο που μοιράσαμε:
ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΕΛΠΙΔΑ
Μην πέφτεις θύμα της ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ - Ενημερώσου σωστά και πάρε τη ΖΩΗ στα χέρια σου!
Οι κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών...
...δεν γίνονται γιατί απλά τα παιδιά δεν έχουν όρεξη για μάθημα.
...δεν γίνονται μόνο και μόνο για την καταστροφή και την αλητεία.
...δεν γίνονται γιατί όσοι συμμετέχουν δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν.
...δεν γίνονται αποκλειστικά και μόνο απο εφήβους και φοιτητές.
...δεν υποκινούνται από υπόπτα, άγνωστα κέντρα που επιθυμούν την πτώση της κυβέρνησης.
...δεν περιορίζονται μόνο εναντίον της αστυνομικής βίας.
...δεν χειραγωγούνται και ούτε καπελώνονται από κανένα.
Η εξέγερση του Δεκέμβρη είναι μια απολύτως πολιτικοποιημένη δράση αμφισβήτησης του συστήματος στο σύνολό του.
Άτομα ετερόκλητα, έφηβοι & τριαντάρηδες, μετανάστες & νέοι επαγγελματίες, απόφοιτοι δημοτικού και μεταπτυχιακοί..... γνωστοί & άγνωστοι βγήκαμε αυθόρμητα στους δρόμους για να αντιδράσουμε κόντρα:
. στο ελληνικό κράτος της λαμογιάς, της ανοργανωσιάς, των σκανδάλων, της μίζας, του κονέ, της αναξιοκρατίας, της υποκρισίας, της ψευτιάς, του δήθεν....
. σε ένα αναξιόπιστο κράτος που προσφέρει χείριστες υπηρεσίες στους πολίτες.... του οποίου οι δημόσιοι λειτουργοί πάσχουν από παντελή έλλειψη σεβασμού.... ένα κράτος που παραδέχεται πλέον απροκάλυπτα την ανικανότητά του να διοικήσει τις δημόσιες επιχειρήσεις και την περιουσία του.
. στην απόλυτη κομματοκρατία που έχει εκφυλίσει κάθε κοινωνικό χώρο, ενισχύοντας το ρουσφέτι και την ανοργανωσιά.
. σε μια υποτιθέμενη δημοκρατία που έχει χάσει το βασικό της χαρακτηριστικό : Το κράτος ανήκει στο λαό, γεγονός που δεν ισχύει (και ούτε ίσχυσε ποτέ), μια και στα μάτια του κόσμου το κράτος αποτελεί ξεχωριστή οντότητα ανταγωνιστική προς τον πολίτη.
. στην πολύμορφη κρατική βία τόσο σωματική (συμπεριφορά μπάτσων) όσο και ψυχολογική (συμπεριφορά δημόσιων υπηρεσιών).
ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ. Είναι δύσκολο να διαφωνήσει κανείς με τα παραπάνω. Γνωρίζεις, επίσης, ότι όλοι οι πολιτικοί (μπλε, πράσινοι, κόκκινοι) έχουν χάσει απολύτως την αξιοπιστία τους. Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από αυτούς. Δεν εκπροσωπούν κανέναν πια, πέρα από τους πελάτες τους.
ΑΦΟΥ ΣΥΜΦΩΝΕΙΣ ΛΑΒΕ ΜΕΡΟΣ. Μην τρως τη φασιστική καραμέλα των επεισοδίων και της βίας. Αυτό είναι δικαιολογία να μείνεις στον καναπέ. Τουλάχιστον εδώ στο Βόλο είδες ότι καταστράφηκαν μόνο τράπεζες (ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ όπως έλεγαν ΜΜΕ, φασιστο-ασφαλίτες και πολιτικοί μαϊντανοί τύπου Χαλέβα) και το χάρηκες. Κανένας δεν κινδυνεύει από τους διαδηλωτές.
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ
. Μην πιστεύεις όσα λένε τα συμβατικά ΜΜΕ και τα Πρετεντεροειδή.
. Ενημερώσου σωστά μέσα από Ιντερνέτ.
. Παίρνε μέρος σε πορείες, σχετικές εκδηλώσεις και καταλήψεις.
. Συζήτα με κόσμο και εξωτερίκευσε τις ανησυχίες σου.
. Ψάξε για λαϊκές συνελεύσεις στη γειτονιά σου ή το πανεπιστήμιο.
. Σκέψου έννοιες όπως άμεση δημοκρατία, αυτονομία, αυτοδιάθεση, αυτοοργάνωση.
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΑ LINKS
Είναι φανερό ότι την τελευταία περίοδο όλα τα συμβατικά ΜΜΕ (ιδιωτικά και κρατικά) λειτουργούν απολύτως καθεστωτικά με στόχο τον έλεγχο της κοινής γνώμης μέσα από την παραπληροφόρηση. Εξάλλου εδώ και πολλά χρόνια η αξιοπιστία τους είναι μειωμένη. Σας προτείνουμε να ενημερώνεστε μόνο από Ιντερνετ. Ρίξτε μια ματιά στα παρακάτω links:
. http://gseefreezone.blogspot.com/ >>>>> Κατάληψη ΓΣΕΕ
. http://katadimadim.blogspot.com/ >>>>>>>> Κατάληψη Δημαρχείου Αγ. Δημητρίου
. http://katalipsiasoee. blogspot.com/ >>>>>>>> Κατάληψη ΑΣΟΕΕ - άρθρα και ενημέρωση
. http://katalipsipolytexneiou.blogspot.com/ >>>>>>>>> Κατάληψη Πολυτεχνείου
. http://dimarxeio-antipliroforisi.blogspot.com/ >> Κατάληψη Παλιού Δημαρχείου Χαλανδρίου
. http://www.tvxs.gr/ >>>>> Πραγματική ενημέρωση από ιντερνετικό κανάλι του Κούλογλου
. http://indy.gr/ >>>>>>> Ενημέρωση
. http://athens.indymedia.org>> ενημέρωση λεπτό προς λεπτό, πρόγραμμα εκδηλώσεων, απόψεις
. http://troktiko.blogspot.com/ >>>>>>>>> Ειδήσεις, Σχόλια & Απόψεις και των 2 πλευρών
. http://garizo.blogspot.com/ >>>>>>>> Ενημέρωση.
Προκειμένου να κρατήσουμε ζεστό το κλίμα της εξέγερσης στη συνείδηση του κόσμου, οργανώσαμε το περασμένο Σάββατο (20/12) μια σύντομη παρέμβαση κατά την έναρξη του φεστιβάλ χοροθεάτρου του δήμου Βόλου. Πριν από την εναρκτήρια παράσταση, συγκεντρωθήκαμε τέσσερα άτομα στο δημοτικό θέατρο, όπου στήσαμε ένα πανό ("Οι μπάτσοι στοχεύουν στο ψαχνό, τα ΜΜΕ στο μυαλό") και μοιράσαμε φυλλάδια σε όλους μέσα κι έξω από το θέατρο (διαβάστε το κείμενο στο τέλος).
Η δράση μας ήταν μια προσωπική και απολύτως ανεξάρτητη πρωτοβουλία που απευθυνόταν σε μια μερίδα Βολιωτών (όχι νέων) που δε συμμετέχουν ενεργά στις κινητοποιήσεις, χωρίς όμως να έχουν αναγκαστικά αρνητική γνώμη γι΄αυτές. Στόχος μας ήταν να τους ευαισθητοποίησουμε, να αναδείξουμε το δίκιο των εξεγερμένων (αποφεύγοντας φράσεις-κλισέ που ενεργοποιούν τις άμυνές των "νοικοκυρέων") και να ενημερώσουμε για εναλλακτικές πηγές πληροφόρησης. Η παρέμβαση ήταν πευχημένη. Μοιράστηκαν 200 φυλλάδια (σε όλους όσους βρέθηκαν εκεί) και δημιουργήσαμε αρκετό θόρυβο και συζητήσεις.... μάλιστα πολλοί μας έλεγαν: "Μπράβο παιδιά, καλά τα λέτε, έτσι είναι".
Κάνουμε πρόταση-έκκληση σε όσους βρίσκονται στην επαρχία να μην επαναπαυτούν αυτές τις μέρες. Στη βράση κολλάει το σίδερο. Αν "κρυώσει" το κίνημα τώρα, θα έιναι πολύ δύσκολο να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος μετά. Είναι πολύ εύκολο να οργανωθούν απλές και στοχευμένες δράσεις (ιδιαίτερα τέτοιες μέρες που εύκολα βρίσκει κανείς πλήθος συγκεντρωμένο). Εμείς σκεφθήκαμε την ιδέα μόλις το προηγούμενο βράδυ, γράψαμε το κείμενο (αν βαριέστε, στο ιντερνέτ παίζουν πολλά ωραία κείμενα), το τυπώσαμε και μαζί με 2 φίλους ακόμη μοιράσαμε τα αντίτυπα μέσα σε μισή ώρα. Αφιερώσαμε λίγες ώρες και κάποια ευρώ, αλλά τουλάχιστον 200 άτομα (και οι φίλοι τους) διάβασαν την άποψή μας και συμβάλαμε έτσι στην κατάσταση με το δικό μας τρόπο.
Σίγουρα, έχετε πρωτότυπες ιδέες......μην μένετε όμως μόνο στο επίπεδο της αμπελοφιλοσοφίας......δράστε!
Είναι γλυκιά, γλυκιά η ξάπλα στο sofa!
Να το κείμενο που μοιράσαμε:
ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΕΛΠΙΔΑ
Μην πέφτεις θύμα της ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ - Ενημερώσου σωστά και πάρε τη ΖΩΗ στα χέρια σου!
Οι κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών...
...δεν γίνονται γιατί απλά τα παιδιά δεν έχουν όρεξη για μάθημα.
...δεν γίνονται μόνο και μόνο για την καταστροφή και την αλητεία.
...δεν γίνονται γιατί όσοι συμμετέχουν δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν.
...δεν γίνονται αποκλειστικά και μόνο απο εφήβους και φοιτητές.
...δεν υποκινούνται από υπόπτα, άγνωστα κέντρα που επιθυμούν την πτώση της κυβέρνησης.
...δεν περιορίζονται μόνο εναντίον της αστυνομικής βίας.
...δεν χειραγωγούνται και ούτε καπελώνονται από κανένα.
Η εξέγερση του Δεκέμβρη είναι μια απολύτως πολιτικοποιημένη δράση αμφισβήτησης του συστήματος στο σύνολό του.
Άτομα ετερόκλητα, έφηβοι & τριαντάρηδες, μετανάστες & νέοι επαγγελματίες, απόφοιτοι δημοτικού και μεταπτυχιακοί..... γνωστοί & άγνωστοι βγήκαμε αυθόρμητα στους δρόμους για να αντιδράσουμε κόντρα:
. στο ελληνικό κράτος της λαμογιάς, της ανοργανωσιάς, των σκανδάλων, της μίζας, του κονέ, της αναξιοκρατίας, της υποκρισίας, της ψευτιάς, του δήθεν....
. σε ένα αναξιόπιστο κράτος που προσφέρει χείριστες υπηρεσίες στους πολίτες.... του οποίου οι δημόσιοι λειτουργοί πάσχουν από παντελή έλλειψη σεβασμού.... ένα κράτος που παραδέχεται πλέον απροκάλυπτα την ανικανότητά του να διοικήσει τις δημόσιες επιχειρήσεις και την περιουσία του.
. στην απόλυτη κομματοκρατία που έχει εκφυλίσει κάθε κοινωνικό χώρο, ενισχύοντας το ρουσφέτι και την ανοργανωσιά.
. σε μια υποτιθέμενη δημοκρατία που έχει χάσει το βασικό της χαρακτηριστικό : Το κράτος ανήκει στο λαό, γεγονός που δεν ισχύει (και ούτε ίσχυσε ποτέ), μια και στα μάτια του κόσμου το κράτος αποτελεί ξεχωριστή οντότητα ανταγωνιστική προς τον πολίτη.
. στην πολύμορφη κρατική βία τόσο σωματική (συμπεριφορά μπάτσων) όσο και ψυχολογική (συμπεριφορά δημόσιων υπηρεσιών).
ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ. Είναι δύσκολο να διαφωνήσει κανείς με τα παραπάνω. Γνωρίζεις, επίσης, ότι όλοι οι πολιτικοί (μπλε, πράσινοι, κόκκινοι) έχουν χάσει απολύτως την αξιοπιστία τους. Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από αυτούς. Δεν εκπροσωπούν κανέναν πια, πέρα από τους πελάτες τους.
ΑΦΟΥ ΣΥΜΦΩΝΕΙΣ ΛΑΒΕ ΜΕΡΟΣ. Μην τρως τη φασιστική καραμέλα των επεισοδίων και της βίας. Αυτό είναι δικαιολογία να μείνεις στον καναπέ. Τουλάχιστον εδώ στο Βόλο είδες ότι καταστράφηκαν μόνο τράπεζες (ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ όπως έλεγαν ΜΜΕ, φασιστο-ασφαλίτες και πολιτικοί μαϊντανοί τύπου Χαλέβα) και το χάρηκες. Κανένας δεν κινδυνεύει από τους διαδηλωτές.
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ
. Μην πιστεύεις όσα λένε τα συμβατικά ΜΜΕ και τα Πρετεντεροειδή.
. Ενημερώσου σωστά μέσα από Ιντερνέτ.
. Παίρνε μέρος σε πορείες, σχετικές εκδηλώσεις και καταλήψεις.
. Συζήτα με κόσμο και εξωτερίκευσε τις ανησυχίες σου.
. Ψάξε για λαϊκές συνελεύσεις στη γειτονιά σου ή το πανεπιστήμιο.
. Σκέψου έννοιες όπως άμεση δημοκρατία, αυτονομία, αυτοδιάθεση, αυτοοργάνωση.
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΑ LINKS
Είναι φανερό ότι την τελευταία περίοδο όλα τα συμβατικά ΜΜΕ (ιδιωτικά και κρατικά) λειτουργούν απολύτως καθεστωτικά με στόχο τον έλεγχο της κοινής γνώμης μέσα από την παραπληροφόρηση. Εξάλλου εδώ και πολλά χρόνια η αξιοπιστία τους είναι μειωμένη. Σας προτείνουμε να ενημερώνεστε μόνο από Ιντερνετ. Ρίξτε μια ματιά στα παρακάτω links:
. http://gseefreezone.blogspot.
. http://katadimadim.blogspot.
. http://katalipsiasoee. blogspot.com/ >>>>>>>> Κατάληψη ΑΣΟΕΕ - άρθρα και ενημέρωση
. http://katalipsipolytexneiou.
. http://dimarxeio-
. http://www.tvxs.gr/ >>>>> Πραγματική ενημέρωση από ιντερνετικό κανάλι του Κούλογλου
. http://indy.gr/ >>>>>>> Ενημέρωση
. http://athens.indymedia.org>> ενημέρωση λεπτό προς λεπτό, πρόγραμμα εκδηλώσεων, απόψεις
. http://troktiko.blogspot.com/ >>>>>>>>> Ειδήσεις, Σχόλια & Απόψεις και των 2 πλευρών
. http://garizo.blogspot.com/ >>>>>>>> Ενημέρωση.
Πιπεράτα αποσπάσματα από τον σημερινό έντυπο τύπο
Φανταστείτε τί έχει γίνει σε δεκάδες δημόσιους χώρους
Το περιστατικό στο Γουδί με τους πυροβολισμούς από καλάσνικοφ κατά της κλούβας των ΜΑΤ θεωρείται η «αγριότερη μορφή» κοινωνικής απαξίωσης της αστυνομικής δουλειάς ύστερα από δεκάδες φραστικές και άλλες επιθέσεις εναντίον των αστυνομικών σε δεκάδες δημόσιους χώρους ακόμα και όταν ήταν εκτός υπηρεσίας (σε λεωφορεία, μετρό).
Ηγούνται γνωστών ομάδων κουκουλοφόρων!...
Το όπλο που χρησιμοποιήθηκε δεν έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν από τρομοκράτες ή ομάδες αντιεξουσιαστών, αλλά προκαλεί συνειρμούς στους αστυνομικούς σχετικά με τον ρόλο που πιθανόν να διαδραματίζουν στα τελευταία ακραία γεγονότα αλλοδαποί και συγκεκριμένα Αλβανοί «κουκουλοφόροι». Αφενός διότι διαπιστώνεται ενεργός συμμετοχή τους στα πρόσφατα επεισόδια (ορισμένοι μάλιστα ηγούνται γνωστών ομάδων κουκουλοφόρων) και αφετέρου διότι κύρια πύλη εισόδου των Καλάσνικοφ στη χώρα θεωρείται η γειτονική Αλβανία.
Γνήσιος απόγονος του Μαλάμη
Κάποιοι «καταλαμβάνουν τα Ιδρύματα και τα κάνουν κέντρα για μολότοφ και καταστροφές στα κέντρα των πόλεων», κατήγγειλε ο πρόεδρος της ΚΝΕ και βουλευτής του ΚΚΕ, Γιάννης Πρωτούλης, λίγο μετά τη συνάντηση που είχε με τα μέλη της Πρυτανείας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Ρε σύντροφοι! Ξεκινήσατε επιχείρηση εξόδου χωρίς να μας το πείτε;
Η ανακοίνωση λίγες ώρες αργότερα της επιτροπής κατάληψης του Πολυτεχνείου, όπου δήλωνε «κάτω τα χέρια από το άσυλο, το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό», αναιρούσε το κλίμα αποκλιμάκωσης που είχε αρχίσει να διαφαίνεται από το βράδυ της Κυριακής, οπότε και οι ίδιοι οι καταληψίες του ιδρύματος άλλαξαν τους όρους των πολυήμερων διαβουλεύσεων με τη διοίκηση δηλώνοντας πως θα αποχωρήσουν. Αλλωστε ήδη είχε ξεκινήσει η επιχείρηση εξόδου των καταληψιών και από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο, λίγα τετράγωνα πιο πέρα.
Ευτυχώς που δεν παίρνουν πρωτοβουλίες! Θα' πεφταν οι σφαίρες σαν το χαλάζι...
Τη «σύγχυση ενός νεαρού αστυνομικού» της Αθήνας, του 25χρονου Φαίδωνα που υπηρετεί στα ΜΑΤ, φιλοξένησε η γαλλική «Figaro», αναδεικνύοντας το συναίσθημα της «ντροπής που τον βασανίζει».
Αν και «ενθουσιασμένος» αρχικά με το επάγγελμά του, ο Φαίδωνας άλλαξε γνώμη, «σοκαρισμένος από τον χαμό του Αλέξανδρου», όπως γράφει η εφημερίδα. Δουλεύει 14 ώρες την ημέρα, αλλά δεν είναι η κόπωση τόσο που τον απασχολεί όσο η δυσκολία του να ακολουθήσει τις αντιφατικές εντολές των ανωτέρων του. «Δεν ξέρουμε», λέει στη «Figaro», «αν θα πρέπει να πετάξουμε δακρυγόνα, πότε και σε ποιον. Μας λένε να τρέξουμε για να φοβίσουμε τους ταραξίες και μετά να τρέξουμε για να προστατευτούμε. Μας πετούν μολότοφ, μπογιά, πέτρες, πορτοκάλια και γιαούρτια. Το πιο δύσκολο είναι ότι δεν μπορούμε να πάρουμε πρωτοβουλίες. Από την άλλη, είναι φυσιολογικό αυτό, γιατί και το παραμικρό σφάλμα μπορεί να βάλει φωτιά».
Η κοινωνία του Θεάματος
«Αν δεν υπάρχει βίντεο, δεν υπάρχει ξυλοδαρμός και βία της αστυνομίας». Αυτή την εκπληκτική απάντηση έδωσαν οι αρμόδιοι της ΕΛ.ΑΣ., απαντώντας σε στοιχειοθετημένη καταγγελία Βρετανού επιχειρηματία στο BBC για ξυλοδαρμό ειρηνικών διαδηλωτών από αστυνομικούς στο Γκάζι, τα ξημερώματα της 14ης Δεκεμβρίου 2008.
Προσοχή! Οι αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι είναι ανάμεσά μας και στις συνελεύσεις
Στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο αποφάσισαν να συνεχίσουν έως και αύριο την κατάληψη, αλλά υπήρχαν και άτομα που εξέφρασαν την απόφαση να φύγουν.
Χυδαίοι καλλιτέχνες σε "φαρσική εκδοχή"
Κάπως έτσι ξεκινά το κείμενο διαμαρτυρίας που υπογράφουν οι συγγραφείς Απόστολος Δοξιάδης, Τάκης Θεοδωρόπουλος και Πέτρος Μάρκαρης με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στους δρόμους και τα θέατρα της Αθήνας. Και συνεχίζουν: «Η βίαιη διακοπή της πρεμιέρας της Νέας Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου, καθώς και άλλες αντίστοιχες αυτο-αποκαλούμενες “παρεμβάσεις” που την ακολούθησαν […] δεν είναι παρά η φαρσική εκδοχή των κατά πολύ τραγικότερων καταστροφών σε σπίτια, σχολειά, πανεπιστήμια, γραφεία και μαγαζιά Ελλήνων πολιτών […] αμφισβητώντας ανενδοίαστα την ουσία της ίδιας της δημοκρατίας, με την επίθεση στην καρδιά της, που είναι η ελευθερία της σκέψης, του λόγου και της έκφρασης, που αντιπροσωπεύει η τέχνη.
Το τρίτο μάτι της κατάληψης
Και μια ανακοίνωση:
23/12
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ «ΕΠΙΤΑΧΥΝΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝΙΩΝ»
Η κατάληψη «Επιταχυντής Ελευθερονίων», στα πλαίσια της επανοικειοποίησης
της καθημερινότητας μας στο πανεπιστήμιο και της συλλογικής και
αυτοοργανωμένης δημιουργίας, είναι ένας ανοιχτός κοινωνικός χώρος που
φιλοξενεί εργαστήρια και εκδηλώσεις σχετικά με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
(κατασκευή D.I.Y. ανεμογεννήτριας), επαναχρησιμοποίηση υλικών (από παλιά
αυτοκίνητα, τηλεοράσεις κλπ), αυτομόρφωση (αυτοοργανωμένα μαθήματα στα
πλαίσια της ελευθεριακής εκπαίδευσης).
Στα γεγονότα των τελευταίων δύο εβδομάδων δεν έχουμε μείνει αμέτοχοι, γι’
αυτό και η συλλογικότητα έχει αναστείλει τις δραστηριότητές της.
Ο πυροβολισμός τα ξημερώματα στις 23/12 στο Γουδή δεν σχετίζεται με το
εγχείρημα και τους ανθρώπους που το αποτελούν.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
http://eleftheronio.org
contact@eleftheronio.org
Το περιστατικό στο Γουδί με τους πυροβολισμούς από καλάσνικοφ κατά της κλούβας των ΜΑΤ θεωρείται η «αγριότερη μορφή» κοινωνικής απαξίωσης της αστυνομικής δουλειάς ύστερα από δεκάδες φραστικές και άλλες επιθέσεις εναντίον των αστυνομικών σε δεκάδες δημόσιους χώρους ακόμα και όταν ήταν εκτός υπηρεσίας (σε λεωφορεία, μετρό).
Ηγούνται γνωστών ομάδων κουκουλοφόρων!...
Το όπλο που χρησιμοποιήθηκε δεν έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν από τρομοκράτες ή ομάδες αντιεξουσιαστών, αλλά προκαλεί συνειρμούς στους αστυνομικούς σχετικά με τον ρόλο που πιθανόν να διαδραματίζουν στα τελευταία ακραία γεγονότα αλλοδαποί και συγκεκριμένα Αλβανοί «κουκουλοφόροι». Αφενός διότι διαπιστώνεται ενεργός συμμετοχή τους στα πρόσφατα επεισόδια (ορισμένοι μάλιστα ηγούνται γνωστών ομάδων κουκουλοφόρων) και αφετέρου διότι κύρια πύλη εισόδου των Καλάσνικοφ στη χώρα θεωρείται η γειτονική Αλβανία.
Γνήσιος απόγονος του Μαλάμη
Κάποιοι «καταλαμβάνουν τα Ιδρύματα και τα κάνουν κέντρα για μολότοφ και καταστροφές στα κέντρα των πόλεων», κατήγγειλε ο πρόεδρος της ΚΝΕ και βουλευτής του ΚΚΕ, Γιάννης Πρωτούλης, λίγο μετά τη συνάντηση που είχε με τα μέλη της Πρυτανείας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Ρε σύντροφοι! Ξεκινήσατε επιχείρηση εξόδου χωρίς να μας το πείτε;
Η ανακοίνωση λίγες ώρες αργότερα της επιτροπής κατάληψης του Πολυτεχνείου, όπου δήλωνε «κάτω τα χέρια από το άσυλο, το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό», αναιρούσε το κλίμα αποκλιμάκωσης που είχε αρχίσει να διαφαίνεται από το βράδυ της Κυριακής, οπότε και οι ίδιοι οι καταληψίες του ιδρύματος άλλαξαν τους όρους των πολυήμερων διαβουλεύσεων με τη διοίκηση δηλώνοντας πως θα αποχωρήσουν. Αλλωστε ήδη είχε ξεκινήσει η επιχείρηση εξόδου των καταληψιών και από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο, λίγα τετράγωνα πιο πέρα.
Ευτυχώς που δεν παίρνουν πρωτοβουλίες! Θα' πεφταν οι σφαίρες σαν το χαλάζι...
Τη «σύγχυση ενός νεαρού αστυνομικού» της Αθήνας, του 25χρονου Φαίδωνα που υπηρετεί στα ΜΑΤ, φιλοξένησε η γαλλική «Figaro», αναδεικνύοντας το συναίσθημα της «ντροπής που τον βασανίζει».
Αν και «ενθουσιασμένος» αρχικά με το επάγγελμά του, ο Φαίδωνας άλλαξε γνώμη, «σοκαρισμένος από τον χαμό του Αλέξανδρου», όπως γράφει η εφημερίδα. Δουλεύει 14 ώρες την ημέρα, αλλά δεν είναι η κόπωση τόσο που τον απασχολεί όσο η δυσκολία του να ακολουθήσει τις αντιφατικές εντολές των ανωτέρων του. «Δεν ξέρουμε», λέει στη «Figaro», «αν θα πρέπει να πετάξουμε δακρυγόνα, πότε και σε ποιον. Μας λένε να τρέξουμε για να φοβίσουμε τους ταραξίες και μετά να τρέξουμε για να προστατευτούμε. Μας πετούν μολότοφ, μπογιά, πέτρες, πορτοκάλια και γιαούρτια. Το πιο δύσκολο είναι ότι δεν μπορούμε να πάρουμε πρωτοβουλίες. Από την άλλη, είναι φυσιολογικό αυτό, γιατί και το παραμικρό σφάλμα μπορεί να βάλει φωτιά».
Η κοινωνία του Θεάματος
«Αν δεν υπάρχει βίντεο, δεν υπάρχει ξυλοδαρμός και βία της αστυνομίας». Αυτή την εκπληκτική απάντηση έδωσαν οι αρμόδιοι της ΕΛ.ΑΣ., απαντώντας σε στοιχειοθετημένη καταγγελία Βρετανού επιχειρηματία στο BBC για ξυλοδαρμό ειρηνικών διαδηλωτών από αστυνομικούς στο Γκάζι, τα ξημερώματα της 14ης Δεκεμβρίου 2008.
Προσοχή! Οι αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι είναι ανάμεσά μας και στις συνελεύσεις
Στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο αποφάσισαν να συνεχίσουν έως και αύριο την κατάληψη, αλλά υπήρχαν και άτομα που εξέφρασαν την απόφαση να φύγουν.
Χυδαίοι καλλιτέχνες σε "φαρσική εκδοχή"
Κάπως έτσι ξεκινά το κείμενο διαμαρτυρίας που υπογράφουν οι συγγραφείς Απόστολος Δοξιάδης, Τάκης Θεοδωρόπουλος και Πέτρος Μάρκαρης με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στους δρόμους και τα θέατρα της Αθήνας. Και συνεχίζουν: «Η βίαιη διακοπή της πρεμιέρας της Νέας Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου, καθώς και άλλες αντίστοιχες αυτο-αποκαλούμενες “παρεμβάσεις” που την ακολούθησαν […] δεν είναι παρά η φαρσική εκδοχή των κατά πολύ τραγικότερων καταστροφών σε σπίτια, σχολειά, πανεπιστήμια, γραφεία και μαγαζιά Ελλήνων πολιτών […] αμφισβητώντας ανενδοίαστα την ουσία της ίδιας της δημοκρατίας, με την επίθεση στην καρδιά της, που είναι η ελευθερία της σκέψης, του λόγου και της έκφρασης, που αντιπροσωπεύει η τέχνη.
Το τρίτο μάτι της κατάληψης
Και μια ανακοίνωση:
23/12
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ «ΕΠΙΤΑΧΥΝΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝΙΩΝ»
Η κατάληψη «Επιταχυντής Ελευθερονίων», στα πλαίσια της επανοικειοποίησης
της καθημερινότητας μας στο πανεπιστήμιο και της συλλογικής και
αυτοοργανωμένης δημιουργίας, είναι ένας ανοιχτός κοινωνικός χώρος που
φιλοξενεί εργαστήρια και εκδηλώσεις σχετικά με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
(κατασκευή D.I.Y. ανεμογεννήτριας), επαναχρησιμοποίηση υλικών (από παλιά
αυτοκίνητα, τηλεοράσεις κλπ), αυτομόρφωση (αυτοοργανωμένα μαθήματα στα
πλαίσια της ελευθεριακής εκπαίδευσης).
Στα γεγονότα των τελευταίων δύο εβδομάδων δεν έχουμε μείνει αμέτοχοι, γι’
αυτό και η συλλογικότητα έχει αναστείλει τις δραστηριότητές της.
Ο πυροβολισμός τα ξημερώματα στις 23/12 στο Γουδή δεν σχετίζεται με το
εγχείρημα και τους ανθρώπους που το αποτελούν.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
http://eleftheronio.org
contact@eleftheronio.org
Μέιλ που λάβαμε
Ερχομαστε στο ιδιο μερος.
Ερχομαστε απο διαφορετικα μερη.
Βρισκομαστε στον ιδιο κοσμο.
Μα ολοι μεσα μας κουβαλαμε κοσμους διαφορετικους.
Δε ξερω ποσο μοιαζουνε οι κοσμοι μας, αν θα συνταχθουν ή θα συγκρουστουν.
Μα μεσα απο την κουβεντα με αφηνεις να δω λιγο απο το δικο σου κοσμο.
Μαθαινω για πολλους κοσμους και ο κοσμος που κουβαλαω μεσα μου αλλαζει.
Συνδιαμορφωνουμε μια πυρινη σφαιρα, αυτη που θα καψει αυτον τον ιδιο για ολους κοσμο.
Γιατι κανενας μας δεν τον γουσταρει.
Εμεις οι ιδιοι με Λογο και Δραση ειμαστε μεσα στη σφαιρα.
Σαρωνουμε και καιμε.
Και μενουν μονο σταχτες απο αυτον τον κοσμο. Αυτος ο κοσμος ηταν βραχνας. Ηταν μια μαζικη αυταπατη.
Και θα ερθουμε ο καθενας πανω στις σταχτες, να πατησουμε για να ξεγυμνωθουμε.
Να φανουν οι κοσμοι που τοσο καιρο μεγαλωνανε μεσα μας, να τολμησουν χωρις ορια.
Θα εχουμε μαχες, ανακωχες και συμμαχιες.
Θα καταστραφουμε απροστατευτοι.
Θα γεννηθουμε ξανα χωρις δεσμα.
Θα ειναι ολα φυσικα απροβλεπτα-αυτοκαταστροφικα και δημιουργικα.
Ετσι λεω θα ειναι η κοινωνικη απελευθερωση. ΡΙΣΚΟ
Ερχομαστε απο διαφορετικα μερη.
Βρισκομαστε στον ιδιο κοσμο.
Μα ολοι μεσα μας κουβαλαμε κοσμους διαφορετικους.
Δε ξερω ποσο μοιαζουνε οι κοσμοι μας, αν θα συνταχθουν ή θα συγκρουστουν.
Μα μεσα απο την κουβεντα με αφηνεις να δω λιγο απο το δικο σου κοσμο.
Μαθαινω για πολλους κοσμους και ο κοσμος που κουβαλαω μεσα μου αλλαζει.
Συνδιαμορφωνουμε μια πυρινη σφαιρα, αυτη που θα καψει αυτον τον ιδιο για ολους κοσμο.
Γιατι κανενας μας δεν τον γουσταρει.
Εμεις οι ιδιοι με Λογο και Δραση ειμαστε μεσα στη σφαιρα.
Σαρωνουμε και καιμε.
Και μενουν μονο σταχτες απο αυτον τον κοσμο. Αυτος ο κοσμος ηταν βραχνας. Ηταν μια μαζικη αυταπατη.
Και θα ερθουμε ο καθενας πανω στις σταχτες, να πατησουμε για να ξεγυμνωθουμε.
Να φανουν οι κοσμοι που τοσο καιρο μεγαλωνανε μεσα μας, να τολμησουν χωρις ορια.
Θα εχουμε μαχες, ανακωχες και συμμαχιες.
Θα καταστραφουμε απροστατευτοι.
Θα γεννηθουμε ξανα χωρις δεσμα.
Θα ειναι ολα φυσικα απροβλεπτα-αυτοκαταστροφικα και δημιουργικα.
Ετσι λεω θα ειναι η κοινωνικη απελευθερωση. ΡΙΣΚΟ
Ραδιοφωνική εκπομπή της κατάληψης της ΑΣΟΕΕ (18/12/08)
Στο παρακάτω link βρίσκεται η τελευταία εκπομπή της κατάληψης ΑΣΟΕΕ, στις 18 του δεκέμβρη στον 98fm.
Θα ανέβουν και οι άλλες που λείπουν , στις 16 και 17 δεκέμβρη
http://www.upshare.net/download.php?id=CEF84B8E11&setlang=en
Θα ανέβουν και οι άλλες που λείπουν , στις 16 και 17 δεκέμβρη
http://www.upshare.net/download.php?id=CEF84B8E11&setlang=en
Ανακοίνωση από την κατάληψη του Πολυτεχνείου
Ενώ διεξαγόταν συνέλευση στο κατειλημμένο Πολυτεχνείο σχετικά με την ολοκλήρωση του εγχειρήματος της κατάληψης, με κριτήρια ου αφορούν τον αγώνα και τους τρόπους συνέχισής του, προστέθηκε ένα ακόμα στοιχείο: Η απαίτηση του υπουργείου Εσωτερικών και της αστυνομίας, η οποία μας μεταφέρθηκε από πλήθος πολιτικών και πανεπιστημιακών παραγόντων, να αποχωρήσουμε άμεσα, διαφορετικά θα γίνει εισβολή της αστυνομίας.
Με βάση και αυτό το νέο στοιχείο, η απάντηση των καταληψιών που παραμένουν στο χώρο, είναι ότι το Πολυτεχνείο δεν ανήκει στο υπουργείο Εσωτερικών και στην αστυνομία, δηλαδή στους δολοφόνους του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και τόσων άλλων ανθρώπων, για να τους το παραδώσουμε. Το Πολυτεχνείο ανήκει στους αγωνιζόμενους και θα αποχωρήσουμε από αυτό όταν το αποφασίσουμε εμείς, όχι με εκβιασμούς και τελεσίγραφα, αλλά αποκλειστικά και μόνο με κινηματικά κριτήρια, με κριτήρια του κοινωνικού αγώνα.
NO PASARAN!
Κατάληψη Πολυτεχνείου
23/12/08
Με βάση και αυτό το νέο στοιχείο, η απάντηση των καταληψιών που παραμένουν στο χώρο, είναι ότι το Πολυτεχνείο δεν ανήκει στο υπουργείο Εσωτερικών και στην αστυνομία, δηλαδή στους δολοφόνους του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και τόσων άλλων ανθρώπων, για να τους το παραδώσουμε. Το Πολυτεχνείο ανήκει στους αγωνιζόμενους και θα αποχωρήσουμε από αυτό όταν το αποφασίσουμε εμείς, όχι με εκβιασμούς και τελεσίγραφα, αλλά αποκλειστικά και μόνο με κινηματικά κριτήρια, με κριτήρια του κοινωνικού αγώνα.
NO PASARAN!
Κατάληψη Πολυτεχνείου
23/12/08
Βεδουίνος όσο θέλετε! Πολίτης ποτέ_eng
«Έχοντας µέσω των τελευταίων έργων µας κάνει εµφανές στον κόσµο πόσο εκτιµούµε την ελευθερία,
δεσµευόµαστε πια µε αµοιβαίο χρέος να κάνουµε ό,τι µπορούµε ώστε να αποτρέψουµε την επιστροφή στην σκλαβιά»
(Levellers, συµφωνία του λαού, αγγλική επανάσταση 1647).
Ας κοιτάξουµε πέρα από τα δακρυγόνα, τα γκλοµπ και τις κλούβες: η επιχείρηση την οποία διεξάγουν τα αφεντικά από το βράδυ του Σαββάτου δεν αποτελεί απλά έναν συνδυασµό καταστολής και προπαγάνδας, µα εφαρµογή µιας σειράς από µεθόδους επαναδιαπραγµάτευσης της κοινωνικής ειρήνης και συναίνεσης.
Από το κκε που βλέπει στους εξεγερµένους υποχείρια του συριζα και της cia ως τον πάγκαλο που γκρινιάζει πως η αθήνα µοιάζει µε πόλη του ανατολικού µπλοκ, µε τους δρόµους άδειους από καταναλωτές και από τον µητροπολίτη θεσσαλονίκης που εκλιπαρεί το ποίµνιο να πάει για ψώνια ως την δεθ που υπόσχεται δωρεάν παρκινγκ σε όσους κατέβουν στο κέντρο της πόλης για τις χριστουγεννιάτικες αγορές, όλα αφορούν έναν κοινό στόχο. Την διαδικασία διαµεσολάβησης από τον κυρίαρχο λόγο της σχέσης ανάµεσα στα υποκείµενα της εξέγερσης αλλά και της σχέσης των εξεγερµένων µε τα ευρύτερα κοινωνικά κοµµάτια στα οποία αναφέρονται. Την διαδικασία επιστροφής στην οµαλότητα της δηµοκρατίας και των εµπορευµάτων. Έτσι, η επόµενη µέρα της εξέγερσης, που τυχαίνει να συµπίπτει µε µια νεκρή φιέστα καταναλωτών όπως είναι τα χριστούγεννα, επενδύεται µε την απαίτηση να γιορταστεί ως τέτοια πάση θυσία, όχι απλά για να γεµίσουν κάποια παγκάρια, µα για να επιστρέψουµε στους τάφους. Η επόµενη µέρα είναι η απαίτηση των νεκροζώντανων να µην τους ενοχλήσει τίποτα στον αιώνιο ύπνο τους. Είναι ένα moratorium, µια ανακωχή που νοµιµοποιεί ό,τι διακυβεύτηκε στην εξέγερση. Είναι η ενεργητική διεκδίκηση του δικαιώµατος κάποιων να γιορτάσουν επί πτωµάτων την κενότητα του θεαµατικού τους κόσµου, του κόσµου µιας ήσυχης και ειρηνικής ζωής. Και δεν υπάρχει κεντρικότερο όπλο στα χέρια των στρατηγών αυτού του πολέµου από την επίκληση της απολύτου άχρονης ιδέας, της δηµοκρατίας.
Ο λόγος-για-την-δηµοκρατία ο οποίος αναπτύσσεται πλέον όλο και πιο πυκνά από τους δηµαγωγούς της αταραξίας έχει στόχο το κοινωνικό φαντασιακό, το συλλογικό πεδίο διάθρωσης των επιθυµιών, των φόβων και των ενορµήσεων. Εκεί δηλαδή όπου διεξάγονται αόρατα οι διαδικασίες που µπορούν να εγγυηθούν ή να διασαλέψουν την τάξη και την αλήθεια της. Όλοι γνώριζαν πολύ πριν την δολοφονία του Αλέξη πως από τα βατοπέδια µέχρι τη ζαρντινιέρα, κι από τις υποκλοπές µέχρι τον νόµο-πλαίσιο, η ολιγαρχία του κεφαλαίου έχει παραιτηθεί από κάθε προσπάθεια να µοιάζει δηµοκρατική ακόµα και µε αστικούς όρους. Μα αυτό δεν είναι, ούτε εδώ ούτε πουθενά, κάτι που ανησυχεί τα αφεντικά. Διότι ακριβώς αυτή η διαρκής προβληµατική του καθεστώτος υπό όρους «είναι αρκετά δηµοκρατικό; - είναι πραγµατικά δηµοκρατικό;» αναπαράγει την καπιταλιστική ολιγαρχία η οποία στήνει γύρω της ένα χορό σκανδάλων, µετανοιών, παραιτήσεων, αιτηµάτων και µεταρρυθµίσεων, αποτρέποντας έτσι την αµφισβήτηση όχι της δηµοκρατικής ποιότητας του καθεστώτος, µα την ίδια την δηµοκρατία ως τρόπο οργάνωσης του κοινωνικού. Έτσι σήµερα τα αφεντικά µπορούν ακόµα να επικαλεστούν αυτή την υπέρτατη αξία, αυτό το µηχανισµό αξιοδότησης του πολιτικού, προκειµένου να επιφέρουν την κανονικότητα, την συναίνεση, τον συµβιβασµό. Προκειµένου να αφοµοιώσουν στη σφαίρα της διαµεσολάβησης την γενικευµένη αυθόρµητη οργή πριν αυτή οργανωθεί σε µια επαναστατική προοπτική, η οποία θα σαρώσει κάθε µεσάζοντα, ειρηνοποιό και δηµοκράτη φέροντας µια νέα µορφή οργάνωσης, την κοµµούνα.
Μέσα σε αυτό το ιλαρό κλίµα ενδοσκόπησης και απύθµενα ρηχών αναλύσεων οι έµµισθοι λειτουργοί του ψυχολογικού πολέµου, δείχνουν τους εξεγερµένους ωρυόµενοι: «Αυτό δεν είναι δηµοκρατικό, αυτό περιφρονεί τους κανόνες µε τους οποίους λειτουργεί η δηµοκρατία µας». Δεν µπορούµε παρά να µείνουµε για λίγο άφωνοι µπροστά σε αυτό που µέχρι σήµερα νοµίζαµε ανέφικτο: έστω και µε την πρόθεση να παραπλανήσουν, τα αφεντικά αυτής της χώρας ξεστόµισαν κάτι αληθινό. Περιφρονούµε την δηµοκρατία όσο τίποτα άλλο σε αυτό τον ξεπεσµένο κόσµο. Γιατί τι είναι η δηµοκρατία πέρα από ένα σύστηµα προνοµίων και καταναγκασµών στην υπηρεσία της ιδιοκτησίας και της ιδιωτικότητας; Και τι είναι οι κανόνες της αν όχι οι κανόνες διαπραγµάτευσης της νοµής του δικαιώµατος στο κατέχειν, οι αόρατοι κανόνες της αλλοτρίωσης; Η ελευθερία, η ισονοµία, η ισοπολιτεία, όλες αυτές οι νεκρές ιδεαλιστικές µάσκες δεν µπορούν να κρύψουν το έργο της µορφής τους: την καθολικοποίηση και συντήρηση του κοινωνικού ως µια οικονοµική σφαίρα, ως µια σφαίρα όπου όχι µόνο το τι έχεις παράγει, µα το τι είσαι και το τι µπορείς να κάνεις έχει ήδη αποξενωθεί. Οι αστοί τάζουν, µε φωνή που τρέµει από ευσέβεια: δικαιώµατα, δικαιοσύνη, ισότητα. Και οι εξεγερµένοι ακούνε: καταπίεση, εκµετάλλευση, λεηλασία. Η δηµοκρατία είναι το πολιτικό σύστηµα όπου όλοι είναι ίσοι µπροστά στην γκιλοτίνα του γενικού ισοδύναµου: του θεάµατος-εµπορεύµατος. Το µοναδικό πρόβληµα που απασχόλησε τους δηµοκράτες από τον Κρόµγουελ µέχρι τον Μοντεσκιέ, κι από τον Νταντόν µέχρι τον Λίνκολ είναι το ποια µορφή ιδιοκτησίας είναι επαρκής ώστε να αναγνωριστεί κάποιος ως πολίτης, ποια δικαιώµατα και ποιες υποχρεώσεις εγγυούνται ότι αυτός δεν θα αντιληφθεί ποτέ τον εαυτό του ως κάτι πέρα από ιδιώτη-πολίτη. Όλα τα άλλα δεν αποτελούν παρά ρυθµιστικές φιλολογίες ενός καθεστώτος στην υπηρεσία του κεφαλαίου.
Η περιφρόνησή µας για την δηµοκρατία δεν πηγάζει από κάποιο ιδεαλισµό, αλλά από την πέρα για πέρα υλιστική µας εχθρότητα απέναντι σε ένα κοινωνίκό µόρφωµα όπου η αξία και η οργάνωση περιστρέφονται γύρω από το εµπόρευµα και το θέαµα. Η εξέγερση αυτή ήταν εκ των πραγµάτων και µια εξέγερση ενάντια στην ιδιοκτησία και την αλλοτρίωση. Όποιος δεν κρύφτηκε πίσω από τις κουρτίνες τις ιδιωτικότητάς του, όποιος ήταν στους δρόµους, το γνωρίζει καλά: τα µαγαζιά λεηλατήθηκαν όχι για να µεταπουληθούν τα κοµπιούτερ, τα ρούχα, τα έπιπλα, µα για την ίδια την απόλαυση της καταστροφής αυτού που µας αποξενώνει – της φαντασµαγορίας του εµπορεύµατος. Όποιος δεν καταλαβαίνει γιατί κάποιος αγαλλιάζει στην θέα ενός κατεστραµµένου εµπορεύµατος είναι ή έµπορας ή µπάτσος. Οι πυρές που ζέσταναν τα σώµατα των εξεγερµένων τις µεγάλες νύχτες του Δεκέµβρη ήταν γεµάτες από τα απελευθερωµένα προϊόντα του µόχθου µας, από τα αφοπλισµένα σύµβολα ενός άλλοτε παντοδύναµου φαντασιακού. Απλά πήραµε ό,τι µας ανήκει και το ρίξαµε στις φλόγες µαζί µε κάθε του συνδήλωση. Το µεγάλο πότλατς των προηγούµενων ηµερών ήταν και µια εξέγερση της επιθυµίας απέναντι στον επιβεβληµένο κανόνα της έλλειψης. Μια εξέγερση του δώρου απέναντι στην κυριαρχία του χρήµατος. Μια εξέγερση της αναρχίας της άξιας χρήσης απέναντι στην δηµοκρατία της ανταλλακτικής αξίας. Μια εξέγερση της αυθόρµητης συλλογικής ελευθερίας απέναντι στην εκλογικευµένη ατοµική πειθάρχηση.
23/12/08
english translation
A Bedouin anytime! A citizen never.
Having by our late labours and hazards made it appear to the world at how high a rate we value our just freedom (…) we do now hold our selves bound in mutual duty to each other, to take the best care we can for the future, to avoid the danger of returning into a slavish condition
- Levellers, An Agreement of the People, 1647
Let’s look beyond the tear gas, the baton sticks and the riot police vans: The operation being conducted by the bosses since December 6th doesn’t comprise a mere combination of repression and propaganda; rather, it is the application of a series of methods aiming to re-negotiate social peace and consensus.
From the communist party, which views the revolted people as puppets of syriza (the euro-left parliamentary party – transl.) and of cia, all the way to socialist party politicians moaning that Athens resembles a city of the Eastern Block, what with its streets empty from consumers. From the archbishop of Thessaloniki, who begs his flock to go shopping and the city’s international exposition offering free parking to christmas shoppers, they all hold a common target: The return to the normality of democracy and consumption. Thus the day after the revolt, which happens to coincide with a dead consumer feast such as christmas, is accompanied by the demand that this must celebrated at all cost: not only in order for some tills to fill up but in order for us all to return to our graves. The day after holds the demand of the living dead that nothing disturbs their eternal sleep no more. It holds a moratorium legitimising the emptiness of their spectacle-driven world, a world of quiet and peaceful life. And the generals of this war hold no weapon that is more lethal than the appeal to that absolute, timeless idea: democracy.
The word-for-democracy, developing as it does ever more densely from the side of the demagogues of calmness, aims at the social imaginary – the collective field of structuring of desires and fears. It aims, in other words, at the field where procedures invisibly take place that can secure or threaten order and its truth. Everyone knew, well before the assassination of Alexis, that the oligarchy of capital had given up on trying even to seem democratic, even by bourgeois terms: economic scandals, blatant incidents of police violence, monstrous laws. Yet this fact is not, neither here nor anywhere else, what might worry the bosses. This is precisely because the constant reproduction of the establishment under such terms (“is it democratic enough? Is it really democratic?”) reproduces the capitalist oligarchy that builds around it a wall of scandals, remorses, resignations, demands and reforms – preventing, in this way, the questioning of (not the democratic qualities of the regime but) democracy as a system of social organising. Hence bosses can still appeal to this higher value today, this axiomatic mechanism of the political, in order to bring us back to normality, consensus, compromise. In order to assimilate the general spontaneous rage in the sphere of mediation before this rage can organise itself into a revolutionary potential which would swoop all and any intermediaries and peaceful democrats – bringing along a new form of organising: the commune.
Amidst this ludicrous climate of shallow analyses the salaried officials of the psychological warfare point at the revolted, howling: “That’s not democratic, that ignores the rules under which our democracy functions”. We cannot help but momentarily stand speechless in the face of what we would until recently have considered impossible. Even if having the intention to deceive, the bosses of this country have said something true: We despise democracy more than anything else in this decadent world. For what is democracy other than a system of discriminations and coercions in the service of property and privacy? And what are its rules, other than rules of negotiation of the right to own – the invisible rules of alienation? Freedom, rights equality, egalitarianism: all these dead ideological masks together cannot cover their mission: the generalisation and preservation of the social as an economic sphere, as a sphere where not only what you have produced but also what you are and what you can do are already alienated. The bourgeois, with a voice trembling from piety, promise: rights, justice, equality. And the revolted hear: repression, exploitation, looting. Democracy is the political system where everyone is equal in front of the guillotine of the spectacle-product. The only problem that concerned democrats, from Cromwell to Montesquieu, is what form of property is sufficient in order for someone to be recognised as a citizen, what kind of rights and obligations guarantee that they will never understand themselves as something beyond a private citizen. Everything else is no more than adjusting details of a regime in the service of capital.
Our despise for democracy does not derive from some sort of idealism but rather, from our very material animosity for a social entity where value and organising are centered around the product and the spectacle. The revolt was by definition also a revolt against property and alienation. Anyone that didn’t hide behind the curtains of their privacy, anyone who was out on the streets, knows it only too well: Shops were looted not for computers, clothes or furniture to be resold but for the joy of destructing what alienates us: the spectacle of the product. Anyone who doesn’t understand why someone delights in the sight of a destructed product is a merchant or a cop. The fires that warmed the bodies of the revolted in these long December nights were full of the liberated products of our toil, from the disarmed symbols of what used to be an almighty fantasy. We simply took what belonged to us and we threw it to the fire together with all its co-expressions. The grand potlatch of the past few days was also a revolt of desire against the imposed rule of scarcity. A revolt of the gift against the sovereignty of money. A revolt of the anarchy of use value against the democracy of exchange value. A revolt of spontaneous collective freedom against rationalised individual coercion.
Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008
Μωβ Κουκούλες
Ο 15χρονος Α. Γρηγορόπουλος εκτελέστηκε εν ψυχρώ το Σάββατο 6/12. Το κύμα οργής και εξέγερσης που ξέσπασε, έφερε ξανά στην επιφάνεια τις λίστες των θυμάτων, της κρατικής τρομοκρατίας και της αστυνομικής βίας. Σ' αυτές τις λίστες προσθέτουμε και τις γυναίκες που σκοτώθηκαν από τα υπηρεσιακά τους περίστροφα με περισσή ευκολία, συνήθως για λόγους τιμής. Υπενθυμίζουμε ότι οι αντιλήψεις «ράμπο» με τις διαπαιδαγωγούνται οι μπάτσοι εμπεριέχουν την βαθιά ανδροκρατική νοοτροπία της «μαγκιάς» και «αρσενικής» επιβεβαίωσης.αυτο το κειμενο μοιραστηκε στις κινητοποιησεις...
Περισσότερες από 20 γυναίκες έπεσαν νεκρές από τους αστυνομικούς συζύγους ή εραστές τους, μετά από το 1980, ενώ στο κενό έχει πέσει το αίτημα των γυναικείων οργανώσεων που, στις 22/3/1990 διαμαρτυρήθηκαν μαζικά έξω από τη Γενική Ασφάλεια Αθηνών και στη συνέχεια τον Άρειο Πάγο, με αίτημα «Όχι άλλες δολοφονίες γυναικών, πάρτε τα όπλα των αστυνομικών». Στην ανακοίνωση εκείνη, αναφερόταν ότι το 10% των ανδρών συζυγοκτόνων είναι άντρες της αστυνομίας, ενώ όπως ξέρουμε το ποσοστό τους στο γενικό πληθυσμό των ανδρών είναι πολύ μικρότερο.
Εμείς σήμερα ξεσηκωνόμαστε όχι μόνο για τα εγκλήματα που θεωρούνται από το πανελλήνιο ως πολιτικά εγκλήματα από αστυνομικούς, αλλά και για το αθέατο έγκλημα της αστυνομίας, ή μάλλον για τα αθέατα εγκλήματα, που τα θεωρούμε εξίσου πολιτικά αφού εκπορεύονται κατευθείαν από αστυνομικούς, και που τιμωρούνται από ελάχιστα έως καθόλου.
Εκτός από τις συζυγοκτονίες, η συμμετοχή αστυνομικών στο δουλεμπόριο των αλλοδαπών γυναικών και το συνεπούμενο μοίρασμα των τεράστιων κερδών από τη μαστροπία είναι ένα καταγεγραμμένο έγκλημα, όχι από το γυναικείο κίνημα μόνο, αλλά ακόμα και σύμφωνα με επίσημες παραδοχές. Και εδώ, όμως, υπάρχει ατιμωρησία. Σε όσα δικαστήρια κι αν κάθησαν στο εδώλιο αστυνομικοί, για συμμετοχή σε κυκλώματα μαστροπίας ή για βιασμούς αλλοδαπών γυναικών, αθωώθηκαν ή απαλλάχθηκαν, συνήθως «λόγω αμφιβολιών», ενώ σε ελάχιστες περιπτώσεις έφαγαν μια πειθαρχική ποινή 6 μηνών για παράβαση καθήκοντος, ή αστρονομικά πρόστιμα των 60 ή 80 ευρώ. Στις περιπτώσεις που κατηγορούνταν για το φόνο της συζύγου τους, οι ποινές ήταν πολύ χαμηλότερες από ότι σε άλλους συζυγοκτόνους.
Βρισκόμαστε στον δρόμο, ενάντια στην καταστολή και την αστυνομική βία, ενάντια στον καπιταλισμό και την κοινωνική εξαθλίωση. Μέσα στο κίνημα νεολαίας και εργαζομένων που ξεσηκώθηκε ενάντια στα εγκλήματα των μπάτσων, αναδεικνύουμε και την αθέατη πλευρά τους, μιλώντας για τα εγκλήματα ή κακουργήματα εναντίων γυναικών ντόπιων ή αλλοδαπών.
Αγωνιζόμαστε κατά της γενικευμένης βίας κατά των γυναικών στην πατριαρχική κοινωνία, και σήμερα ερχόμαστε να υπενθυμίσουμε την αναπαραγωγή, τον πολλαπλασιασμό και τη θεσμοποίησή της από την αστυνομία.
ΑΥΤΗ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΒΡΩΜΑΕΙ ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗ
ΜΠΑΤΣΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ
μωβ κουκούλες
Φεβρουάριος 2006
Ο συνταξιούχος 58χρονος αστυνομικός Α. Αγγελίδης δολοφονεί στη Βέροια με καραμπίνα τη 45χρονη σύζυγό του και μητέρα δύο ενήλικων παιδιών, τα οποία είπαν ότι πάντα ήταν βίαιος και κτυπούσε τη μητέρα τους. Καταδικάσθηκε ισόβια.
26-02-2005
Ο αστυνομικός Αγγελος Κράδαρης στον Αλμυρό Βόλου δολοφονεί με το υπηρεσιακό του περίστροφο τη σύζυγό του Ζωή Ντόντου και την πεθερά του μπροστά στο 7 μηνών αγοράκι που θα υιοθετούσαν.
21-01-2004
Ο 28χρονος αρχιφύλακας Ευθύμιος Ευθυμίου στα Πατήσια δολοφονεί με το υπηρεσιακό του περίστροφο τη φίλη του Βασιλική Μουστάκα, 22 ετών, σπουδάστρια και μετά αυτοκτονεί. Στο σημείωμά του έγραψε ότι τη σκότωσε για «να μη την πάρει άλλος»
22-05-1999
Ο 29 χρονος αρχιφύλακας Μανώλης Κουκουράκης κατηγορείται ότι σκότωσε την ενός μηνός λεχώνα συζυγό του Αγγελική Ρουσόγλου. Αυτό δεν αποδείχθηκε ποτέ, ο ίδιος επέμεν ότι είναι αθώος και αυτοκτόνησε μήνες μετά.
10-09-1999
Ο 48χρονος αρχιφύλακας Αχιλλέας Παπαδημητρίου δολοφονεί την επίσης αστυνομικό σύζυγό του Αναστασία Ζουμπουρλή, μητέρα τριών παιδιών, τη στιγμή που αυτή έμπαινε στο σπίτι με το αυτοκίνητό της, γιατί «του μίλησε άσχημα».
20-05-1998
νεκρή η 23χρονη Καλλιόπη Κόκκου, η σφαίρα είναι από το υπηρεσιακό περίστροφο του φίλου της (δεν βρήκα άλλες λεπτομέρειες)
26-06-1996
«Τραγωδία στα Γιάννενα: Αστυφύλακας σκότωσε τη γυναίκα του και αυτοκτόνησε» (Ελεύθερος Τύπος, 26/6/1996) (αρχείο δικηγορικού γραφείου Τσιγκρή
Οκτώβριος 1996
Πρώην αστυφύλακας σκοτώνει τη φίλη του αμέσως μετά από συμμετοχή της στην εκπομπή του Μ. Τριανταφυλλόπουλου (από το ΒΗΜΑ) και αυτοκτονεί
Μάρτιος 1996
Ο αστυνόμος Κ. Παπαδόπουλος σκοτώνει τη φίλη του.
Mail: Κάτι γίνεται αυτές τις μέρες
Κάτι γίνεται αυτές τις μέρες· εξέγερση, αντίσταση, παροδική έκρηξη οργής;
Πέρα από το τι και τα αίτια του, σίγουρα γνωρίζουμε την αφορμή: μία δολοφονία, η πλέον ακραία και απαγορευμένη πράξη βίας, από επίσημο χέρι (μισθοδοτούμενο από τους φόρους μας). Όλες τις μέρες των επεισοδίων οι –κοινώς αποκαλούμενοι– μπάτσοι εξακολουθούν να δέρνουν και να πυροβολούν στον αέρα, κατά τύχη χωρίς εξοστρακισμό. Δεν πρόκειται για εξαιρέσεις, μεμονωμένες κρίσεις αμόκ δημοκρατών υπηρετών του λαού κλπ.. Η δράση τους μας είναι γνωστή από πάντα. Υποκρινόμαστε, αλλά ξέρουμε όλοι καλά ότι η αστυνομία, πίσω από τον δημοσιο-υπαλληλισμό, στην βάση της λειτουργεί με όρους κλειστής συμμορίας (διαπλοκή με το παρακράτος και τον υπόκοσμο, έλεγχος και εκφοβισμός της κοινωνίας, αλληλοσυγκάλυψη, επικίνδυνη, παράνομη, προκλητική, αυταρχική συμπεριφορά...).
Είναι πλέον αναγκαία η κατάργηση των ΜΑΤ, EΚΑΜ, YMET κλπ. και ο αφοπλισμός της αστυνομίας. Δεν είναι φυσικά η λύση του προβλήματος. Θα είναι ένα μικρό άμεσο κέρδος, μια μικρή αποκατάσταση και διεύρυνση των ελευθεριών που επιτρέπει μια αστική δημοκρατία.
Μέσα στα πλαίσια της ίδιας της δημοκρατικής σύμβασης η ύπαρξη δυνάμεων καταστολής είναι αδικαιολόγητη. Η ουσία της δημοκρατίας είναι η αγορά (του δήμου), η ελεύθερη συγκέντρωση και διαμαρτυρία, ένα δυναμικό γίγνεσθαι πρώτιστα και όχι η ιερή διατήρηση της τάξης και της ευνομίας (οι αντιλήψεις περί νομιμότητας και οι νόμοι αλλάζουν, δεν ήρθε «το τέλος της ιστορίας»). Η δύναμη της δημοκρατίας είναι η ελεύθερη συμμετοχή και προσχώρηση σ' αυτήν. Η δημοκρατία μόλις αρχίζει να διαφυλάσσει τον εαυτό της έναντι των εχθρών της αυτοαναιρείται. Εχθρός θα μπορούσε να οριστεί ένα μέρος του δήμου που επιδιώκει την ανατροπή της και την αντικατάστασή της από άλλο πολιτικό σύστημα. Σοβαρά τώρα, έχουμε τέτοιο καθεστωτικό πρόβλημα με τους διαδηλωτές; Γιατί τους πατάσσουμε;
Η τελική καταστολή λαϊκών εξεγέρσεων ανήκει πάντα στον στρατό. Κάτι τέτοιο βέβαια μας ανατριχιάζει –αφού ζούμε στην ευρωπαϊκή μεταχουντική περίοδο– αλλά η ίδια η ύπαρξη τέτοιων σωμάτων, ΜΑΤ κλπ. είναι η μεταμφιεσμένη, συγκαλυμμένη και άρα αποδεκτή παρουσία ενός στρατού καταστολής. Οι μονάδες καταστολής διαδηλώσεων είναι ένα κατασκεύασμα της μεταπολίτευσης που σήμερα θεωρείται τελείως αυτονόητο. Δεν είναι δεδομένες· εμείς τις ανεχόμαστε από συνήθεια.
Σε μια συγκέντρωση κανονικών ανθρώπων, «ενεργών πολιτών», πόσο φυσική είναι η παρουσία μιας δύναμης εξωγήινων ρόμποκοπ, και μάλιστα εξ αρχής, πριν δηλαδή τελεστεί ποινικό αδίκημα –αφού ιδεολογικό αδίκημα δεν νοείται– μιας δύναμης που θέτει υπό παρακολούθηση μη παράνομους πολίτες; Μήπως θεωρούνται ήδη ύποπτοι αφού διαδηλώνουν; Και μετά, αφού αρχίσουν οι συγκρούσεις και τα «έκτροπα» –συνήθως λόγω της προκλητικότητας αυτών των θεσμοθετημένων επαγγελματιών της βίας– η εντεταλμένη βία τους είναι αποδεκτή γιατί είναι επίσημη βία; (Ο προβληματισμός εδώ πρέπει να είναι ανάλογος με αυτόν περί της θανατικής ποινής, αφού η εκτέλεση εξομοιώνει τον κακό παράνομο με την καλή νόμιμη πολιτεία). Θεωρείται λογική και θεμιτή η περιστολή των δικαιωμάτων των πολιτών από δυνάμεις «αναγκαίες για να αποτρέπουν και αποκρούουν» τις εκρήξεις βίας –μεγάλων σήμερα– ομάδων παραφρόνων ταραξιών; Στην υπόθεση ότι υπάρχουν ομάδες νεαρών –σκοτεινού υποσυνειδήτου– που τελούν υπό αδικαιολόγητη, αρρωστημένη παράκρουση βίας και καταστροφομανίας, είναι αυτή έμφρων αντιμετώπιση και επίλυση του «προβλήματος»; Πόσο φυσική είναι η ίδια η έκφραση «έγινε χρήση χημικών» (απαγορευμένη μετά τον α΄ παγκόσμιο πόλεμο); Και γιατί να ανεχθώ την από πρόθεση προσωρινή(;) προσβολή της υγείας μου; Γιατί να ανεχθώ ένα σύστημα που προτίθεται να με φοβίσει και συνεπώς με οδηγεί ή στην απόσυρση ή στην σύγκρουση μαζί του;
Η κατάργηση των δυνάμεων καταστολής και η απαγόρευση των μεθόδων τους δεν είναι τώρα ένα σύνθημα «περιθωριακών ομάδων» ή ενός πολιτικού χώρου· είναι ένα μίνιμουμ ζητούμενο των ημερών· και είναι τόσο εφικτή και πιθανή, όσο εφικτό και πιθανό μας φαινόταν πριν ένα μήνα να πάρει φωτιά σε μια νύχτα όλη η χώρα.
Ρ. Α. (ζωγράφος)
ΥΓ. Δεν είναι λίγο αντιφατικό το γεγονός ότι όποτε –αρκετά συχνά απ' ότι φαίνεται– η αστυνομία σκοτώνει, τραυματίζει, παρανομεί, τις έρευνες για την ενοχοποίηση και τιμωρία του θύτη τις κάνει η ίδια η αστυνομία, ο ίδιος φορέας που ανήκουν οι δράστες;
Mail: Κάτω τα χέρια από το άσυλο
Η έννοια του ασύλου εμφανίζεται στην αρχαία Αίγυπτο και Ελλάδα, για να προστατέψει τις διαφορετικές πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις των ατόμων, αφορά μάλιστα και στους εγκληματίες· από το 511 μΧ. υιοθετείται από τον Χριστιανικό κόσμο για τις εκκλησίες, ενώ η θεσμοθέτηση του ασύλου και του ανεξάρτητου πανεπιστημίου για το πανεπιστήμιο της Μπολόνια το 1158 μΧ. και η επέκτασή του, μας εισάγει στην Αναγέννηση και τον σύγχρονο κόσμο. Κάποιοι θέλουν να μας γυρίσουν στον Μεσαίωνα και τους κουκουλοφόρους ιεροεξεταστές;
Αφού η παντελώς αγκυλωμένη πολιτική ηγεσία του τόπου δεν μπόρεσε –ούτε ασχολήθηκε στο ελάχιστο– να ακούσει και να κατανοήσει τους λόγους και τα ζητούμενα της εξελισσόμενης «εξέγερσης» ή «έκρηξης οργής», ήταν αναμενόμενο να καταλήξει στην καταστολή. Όχι μόνο την καταστολή των διαδηλώσεων με τα ΜΑΤ και τα χημικά, αλλά και τελικά του πανεπιστημιακού ασύλου. Η προετοιμασία έχει ήδη αρχίσει με τους ακροδεξιούς και τους σταλινικούς της Βουλής και συνεχίζεται σήμερα με τα συμπληρώματα του συστήματος, διάφορους δημοσιογράφους, αμόρφωτους και ανιστόρητους σχολιαστές δελτίων που προσπαθούν να ρίξουν ένα σύνθημα: «ο παρωχημένος θεσμός του ασύλου»! Είναι παλιά και γνωστή τακτική όπως το «εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου», όπως όλα τα ξύλινα, βαρετά, και αστήρικτα τσιτάτα που επαναλαμβάνουν όλοι οι ομιλητές στην Βουλή, στην τηλεόραση και τις συγκεντρώσεις, σε μια ατέλειωτη παράσταση ούτε καν πια σοβαροφανή. Δεν ξέρω αν οι μόνιμοι και πιο ηλικιωμένοι οπαδοί τους τα πιστεύουν· πάντως οι νεότεροι, οι αμφισβητίες αλλά και οι αναποφάσιστοι μετακινούμενοι ψηφοφόροι τα θεωρούν πια γελοία και εξοργιστικά.
Τι έχετε να προτείνετε κύριοι στους εξεγερμένους, στους διαφωνούντες, στους διαμαρτυρόμενους; Να σας ψηφίσουν μήπως; Ή προτιμάτε την διαπόμπευση και τον αποκλεισμό τους; Θα ήταν «η οριστική λύση»;
Όποιος έχει άδικο, όποιος δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί με διάλογο, όποιος δεν έχει επιχειρήματα, όποιος δεν έχει ιδέες και έμπνευση, αυτός φοβάται το καινούριο, το αντισυμβατικό, την φαντασία που αναπτύσσεται και καταγγέλλει, αυτός δεν συνομιλεί, αυτός καταστέλλει με την βία και την αστυνομία. Αυτός δεν θέλει τον πλουραλισμό απόψεων, αυτός δεν θέλει την δημοκρατία· θέλει μόνο την ακινησία που του εξασφαλίζει την διατήρηση της μικρότερης ή μεγαλύτερης εξουσίας που έχει.
Το άσυλο είναι ακριβώς ένα καταφύγιο του διαφορετικού. Μια κατάληψη δεν είναι άντρο εγκληματιών· είναι πρώτιστα κέντρο αντίστασης στα κατεστημένα, κέντρο διακίνησης ιδεών και προτάσεων, μιας ζύμωσης και έρευνας σύμφυτης με την πραγματική ουσία και τον ρόλο του πανεπιστημίου. Οι πρυτανικές αρχές μίλησαν και δήλωσαν ότι: οι καταστροφές είναι μικρές, ότι αυτές –και όχι εισαγγελείς μέσα από ύποπτα δικονομικά παραθυράκια– είναι οι μόνοι αρμόδιοι και υπεύθυνοι για ένα ελεύθερο πανεπιστήμιο, ανοιχτό και συνδεδεμένο με την κοινωνία. Και ακριβώς αυτό τρέμει το καθεστώς των πολιτικών και των κομμάτων. Έναν ελεύθερο τόπο.
Όμως ότι και να γίνει με το άσυλο, θύλακες αδέσμευτης ανένταχτης σκέψης και δράσης θα υπάρχουν πάντα· και αν καταπατώνται οι θεσμοθετημένοι θα ξεφυτρώνουν πάντα καινούργιοι!
Ευτυχώς για την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό.
ΥΓ. Αλήθεια, ο αστυνομικός που είδαμε στα δελτία ειδήσεων να ανταπαντάει προχθές το βράδυ στους «αλήτες κουκουλοφόρους» πετώντας τους πίσω την μολότωφ που του έριξαν, αντιμετωπίζει σήμερα τα κακουργήματα που συνεπάγεται η πράξη του; Μήπως προφυλακίστηκε μαζί με τα ανήλικα; ή τον καλύπτει κι αυτόν το πανεπιστημιακό άσυλο;
Στις 6μμ σήμερα η συνέλευση της κατάληψης ΑΣΟΕΕ
Επειδή πρέπει να συζητηθεί πέραν των άλλων ζητημάτων και η υπόθεση αλληλεγγύης προς τους διωκόμενους-προφυλακισμένους για τα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων, η συνέλευση σήμερα θα ξεκινήσει αυστηρά στις 6μμ και όχι στις 8μμ όπως έχει καθιερωθεί.
Τα κολπάκια των "μικρομαγαζατόρων"
Καταρχήν, σύμφωνα με πληροφορίες από ασφαλιστές, είναι δεδομένο ότι η συντριπτική πλειονότητα των "μικρομαγαζατόρων" θα αποζημιωθούν τα μέγιστα από τις ασφαλιστικές εταιρίες. Η αποζημίωση καλύπτει το κόστος των ζημιών συν το 50% επιπλέον για "εμπρηστικά-τρομοκρατικά χτυπήματα". Δεν υπάρχει μαγαζί στο κέντρο που να μην καλύπτεται από αυτό το καθεστώς ασφάλισης. Χαρακτηριστικό είναι ότι μαγαζιά που δεν έχουν αυτή την κάλυψη ΔΕΝ ΚΑΗΚΑΝ.
Αυτή η θλιβερή κάστα που συνιστά τον εμπορευματικό κόσμο βάζει μπροστά τους εργαζόμενους "που μένουν χωρίς μεροκάματο" για να διεκδικήσει την κοινωνική νομιμότητα επιπλέον αποζημιώσεων. Επικαλείται αυτούς τους ίδιους εργαζόμενους που ξεσκίζει κυριολεκτικά μέσα στα λαμπερά κάτεργα του τριτογενή τομέα. Ανασφάλεια, εντατικοποίηση, ορθοστασία, άθλια μεροκάματα, άθλια ωράρια, κάθε πελάτης και αφεντικό...
Έχουμε και λέμε λοιπόν:΅οι "μικρομαγαζάτορες" εισπράττουν τις παχυλές αποζημιώσεις από τις ασφαλιστικές τους εταιρίες και συνάμα ΔΕΝ πληρώνουν τους υπαλλήλους τους μια και το κράτος μέσω του ΟΑΕΔ έχει αναλάβει τα μεροκάματά τους.
Κανένα έλεος!
Το τρίτο μάτι της κατάληψης
Αυτή η θλιβερή κάστα που συνιστά τον εμπορευματικό κόσμο βάζει μπροστά τους εργαζόμενους "που μένουν χωρίς μεροκάματο" για να διεκδικήσει την κοινωνική νομιμότητα επιπλέον αποζημιώσεων. Επικαλείται αυτούς τους ίδιους εργαζόμενους που ξεσκίζει κυριολεκτικά μέσα στα λαμπερά κάτεργα του τριτογενή τομέα. Ανασφάλεια, εντατικοποίηση, ορθοστασία, άθλια μεροκάματα, άθλια ωράρια, κάθε πελάτης και αφεντικό...
Έχουμε και λέμε λοιπόν:΅οι "μικρομαγαζάτορες" εισπράττουν τις παχυλές αποζημιώσεις από τις ασφαλιστικές τους εταιρίες και συνάμα ΔΕΝ πληρώνουν τους υπαλλήλους τους μια και το κράτος μέσω του ΟΑΕΔ έχει αναλάβει τα μεροκάματά τους.
Κανένα έλεος!
Το τρίτο μάτι της κατάληψης
Πιπεράτα αποσπάσματα από τον σημερινό έντυπο τύπο
Ασκήσεις κυνισμού: "Το μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι τελειόφοιτοι"...
Σύμφωνα με τις δηλώσεις όσων πανεπιστημιακών έχουν πρόσβαση στα υπό κατάληψη ιδρύματα, ώς τώρα δεν υπάρχουν μεγάλες καταστροφές σε εξοπλισμό (γραφεία, Η/Υ) και αρχεία στο ΕΜΠ, στη Νομική και το ΟΠΑ. Οι καταληψίες έχουν καταστρέψει μάρμαρα και έχουν σπάσει τζάμια, ενώ για να αποκτήσουν πρόσβαση σε χώρους έχουν παραβιάσει πόρτες. Βέβαια, μεγάλες είναι οι επιπτώσεις στη λειτουργία των ιδρυμάτων. Τα μαθήματα έχουν πάει πίσω, με αποτέλεσμα να είναι ορατός ο κίνδυνος παράτασης του εξαμήνου. Το μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι τελειόφοιτοι, που έχουν ή θέλουν να προγραμματίσουν τις επόμενες κινήσεις τους.
Έχουν γνώσιν οι φύλακες...
Κύκλοι του υπουργείου Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης έλεγαν χθες ότι «στην περίπτωση επέμβασης της αστυνομίας οφείλουμε να λάβουμε υπόψη όλα τα ενδεχόμενα» αφήνοντας να εννοηθεί ότι σε περίπτωση εισόδου των ΜΑΤ σε υπό κατάληψη πανεπιστημιακό ίδρυμα είναι πιθανό να δημιουργηθούν απρόβλεπτες και ενδεχομένως επικίνδυνες καταστάσεις...
Δεν είναι η έλλειψη οράματος,..οι σφαίρες της αστυνομίας είναι
Τα συμβάντα του τελευταίου δεκαπενθημέρου αποδεικνύουν ότι η χώρα μας βιώνει μια βαθύτατη κρίση θεσμών, που πλέον απειλεί άμεσα την κοινωνική συνοχή. Χωρίς ήθος και αποτελεσματικότητα θα αποδειχθούμε ανήμποροι να ξεπεράσουμε την επελαύνουσα παγκόσμια κρίση. Η έλλειψη οράματος δηλητηριάζει τα νιάτα μας, που δίκαια αγωνιούν για το μέλλον. Ας αναλογιστούμε λοιπόν σε ποιο βαθμό φταίει ο καθένας για την εθνική μας κατάπτωση και μετά ας ασχοληθούμε με το άσυλο.
* Κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Οι μπάτσοι είναι αυτοί που δολοφονούν αλλά για την "πανεπιστημιακή κοινότητα" εγκαθιδρύονται μηχανισμοί βίας και φόβου μέσα στις σχολές(!)
Οσο περνούν όμως οι μέρες και η κατάσταση δεν εξομαλύνεται, όσο εγκαθιδρύονται μηχανισμοί βίας και φόβου μέσα στις σχολές, η κοινή γνώμη και η πανεπιστημιακή κοινότητα θα στρέφονται, και δικαιολογημένα, προς μια παρέμβαση της πολιτείας.
Του Παναγη Παναγιωτοπουλου *Λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Μελετάνε την περίπτωση εποστρακισμού φυσιγγίων κυνηγών από το δάσος της Καισαριανής;
Ερευνες διεξάγει η αστυνομία για τον πυροβολισμό κατά κλούβας των ΜΑΤ, που σημειώθηκε στις 6:00 τα ξημερώματα της Τρίτης στο Γουδή.
Τα αυτονόητα
Όταν επί 14 ώρες η Αστυνομία δεν προβαίνει σε καμία από τις επιβεβλημένες σε τέτοιες περιπτώσεις ενέργειες και όταν βλακωδώς και με απερίγραπτη ανευθυνότητα κάποιοι μέσα από την ΕΛ.ΑΣ. διαρρέουν την πληροφορία ότι ο μαθητής χτυπήθηκε με αεροβόλο, τότε η εντύπωση που δημιουργείται στον καλόπιστο πολίτη είναι ότι η Αστυνομία κάτι ξέρει, αλλά προσπαθεί να το κρύψει.
Επιτομή του "επαναστατικού μικροαστισμού"
Η γ.γ. του ΚΚΕ, εξέφρασε την αποστροφή της για εκείνους που θεωρούν τους βανδαλισμούς, ως εκδηλώσεις λαϊκής εξέγερσης, σημειώνοντας χαρακτηριστικά, πως «αυτό που κάποια κόμματα αποκαλούν «λαϊκή εξέγερση», είναι γελοιοποίηση και εκχυδαϊσμός της λαϊκής εξέγερσης. Η πραγματική εξέγερση θα έχει αφετηρία τους εργάτες, τους μισθωτούς και τη νεολαία. Δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι. Θα έχει αιτήματα και στόχους, θα έχει πολιτικό σκοπό - δεν θα είναι απλώς αγανάκτηση. Ακριβώς επειδή θα θέλει να κάνει λαϊκή περιουσία ό,τι έχει οικοδομηθεί, θα σεβαστεί τον κόπο του κόσμου: Την καπιταλιστική ιδιοκτησία θα βάλει σαν στόχο, αν βεβαίως λάβει τέτοιο χαρακτήρα».
Επιτομή επανα-αστικού μικροαστισμού
Μια κατάληψη κάποιας σχολής που δεν έχει τη συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών ή των σπουδαστών είναι άχρηστη, γιατί στρέφουμε την πλειοψηφία εναντίον μας.
Π.Κοροβέσης
Το τρίτο μάτι της κατάληψης
Σύμφωνα με τις δηλώσεις όσων πανεπιστημιακών έχουν πρόσβαση στα υπό κατάληψη ιδρύματα, ώς τώρα δεν υπάρχουν μεγάλες καταστροφές σε εξοπλισμό (γραφεία, Η/Υ) και αρχεία στο ΕΜΠ, στη Νομική και το ΟΠΑ. Οι καταληψίες έχουν καταστρέψει μάρμαρα και έχουν σπάσει τζάμια, ενώ για να αποκτήσουν πρόσβαση σε χώρους έχουν παραβιάσει πόρτες. Βέβαια, μεγάλες είναι οι επιπτώσεις στη λειτουργία των ιδρυμάτων. Τα μαθήματα έχουν πάει πίσω, με αποτέλεσμα να είναι ορατός ο κίνδυνος παράτασης του εξαμήνου. Το μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι τελειόφοιτοι, που έχουν ή θέλουν να προγραμματίσουν τις επόμενες κινήσεις τους.
Έχουν γνώσιν οι φύλακες...
Κύκλοι του υπουργείου Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης έλεγαν χθες ότι «στην περίπτωση επέμβασης της αστυνομίας οφείλουμε να λάβουμε υπόψη όλα τα ενδεχόμενα» αφήνοντας να εννοηθεί ότι σε περίπτωση εισόδου των ΜΑΤ σε υπό κατάληψη πανεπιστημιακό ίδρυμα είναι πιθανό να δημιουργηθούν απρόβλεπτες και ενδεχομένως επικίνδυνες καταστάσεις...
Δεν είναι η έλλειψη οράματος,..οι σφαίρες της αστυνομίας είναι
Τα συμβάντα του τελευταίου δεκαπενθημέρου αποδεικνύουν ότι η χώρα μας βιώνει μια βαθύτατη κρίση θεσμών, που πλέον απειλεί άμεσα την κοινωνική συνοχή. Χωρίς ήθος και αποτελεσματικότητα θα αποδειχθούμε ανήμποροι να ξεπεράσουμε την επελαύνουσα παγκόσμια κρίση. Η έλλειψη οράματος δηλητηριάζει τα νιάτα μας, που δίκαια αγωνιούν για το μέλλον. Ας αναλογιστούμε λοιπόν σε ποιο βαθμό φταίει ο καθένας για την εθνική μας κατάπτωση και μετά ας ασχοληθούμε με το άσυλο.
* Κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Οι μπάτσοι είναι αυτοί που δολοφονούν αλλά για την "πανεπιστημιακή κοινότητα" εγκαθιδρύονται μηχανισμοί βίας και φόβου μέσα στις σχολές(!)
Οσο περνούν όμως οι μέρες και η κατάσταση δεν εξομαλύνεται, όσο εγκαθιδρύονται μηχανισμοί βίας και φόβου μέσα στις σχολές, η κοινή γνώμη και η πανεπιστημιακή κοινότητα θα στρέφονται, και δικαιολογημένα, προς μια παρέμβαση της πολιτείας.
Του Παναγη Παναγιωτοπουλου *Λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Μελετάνε την περίπτωση εποστρακισμού φυσιγγίων κυνηγών από το δάσος της Καισαριανής;
Ερευνες διεξάγει η αστυνομία για τον πυροβολισμό κατά κλούβας των ΜΑΤ, που σημειώθηκε στις 6:00 τα ξημερώματα της Τρίτης στο Γουδή.
Τα αυτονόητα
Όταν επί 14 ώρες η Αστυνομία δεν προβαίνει σε καμία από τις επιβεβλημένες σε τέτοιες περιπτώσεις ενέργειες και όταν βλακωδώς και με απερίγραπτη ανευθυνότητα κάποιοι μέσα από την ΕΛ.ΑΣ. διαρρέουν την πληροφορία ότι ο μαθητής χτυπήθηκε με αεροβόλο, τότε η εντύπωση που δημιουργείται στον καλόπιστο πολίτη είναι ότι η Αστυνομία κάτι ξέρει, αλλά προσπαθεί να το κρύψει.
Επιτομή του "επαναστατικού μικροαστισμού"
Η γ.γ. του ΚΚΕ, εξέφρασε την αποστροφή της για εκείνους που θεωρούν τους βανδαλισμούς, ως εκδηλώσεις λαϊκής εξέγερσης, σημειώνοντας χαρακτηριστικά, πως «αυτό που κάποια κόμματα αποκαλούν «λαϊκή εξέγερση», είναι γελοιοποίηση και εκχυδαϊσμός της λαϊκής εξέγερσης. Η πραγματική εξέγερση θα έχει αφετηρία τους εργάτες, τους μισθωτούς και τη νεολαία. Δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι. Θα έχει αιτήματα και στόχους, θα έχει πολιτικό σκοπό - δεν θα είναι απλώς αγανάκτηση. Ακριβώς επειδή θα θέλει να κάνει λαϊκή περιουσία ό,τι έχει οικοδομηθεί, θα σεβαστεί τον κόπο του κόσμου: Την καπιταλιστική ιδιοκτησία θα βάλει σαν στόχο, αν βεβαίως λάβει τέτοιο χαρακτήρα».
Επιτομή επανα-αστικού μικροαστισμού
Μια κατάληψη κάποιας σχολής που δεν έχει τη συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών ή των σπουδαστών είναι άχρηστη, γιατί στρέφουμε την πλειοψηφία εναντίον μας.
Π.Κοροβέσης
Το τρίτο μάτι της κατάληψης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
